اختصاصی خانه گیتار ایران
El Lebarjino یکی موسیقدان های بزرگ سبک فلامنکو، در گذشته در باره دورانتس چنین پیش بینی را کرده بود: دورانتس قدم های بزرگی را خواهد برداشت.
-چگونه ایده ضبط آلبوم جدیدتان (Convivencias) به ذهنتان خطور کرد؟
دوسال پیش ملاقاتی با خاویر یرا، یکی از رهبران بزرگ ارکستر سمفونی داشتم و درباره اینکه آیا امکان پذیر است تا با یکدیگر به صورت مشترک برروی اثری همکاری داشته باشیم، صحبتی کردم. و زمانی این ایده برایم امکان پذیرتر شد که در یکی از اجراهای ارکستر جایگرین پیانسیت گروه شدم. بعد از آن بود که Convivencias خلق شد. ما با یکدیگر اجرایی را در تابستان داشتیم و حدود پانزده هزار نفر از اجرای ما دیدن کردند و استقبال خوبی را نیز به همراه داشت. خاویر علاقه زیادی به ادامه کار داشت و پیشنهاد کرد که برای ادامه کار به شهر مادرید سفر کنیم.
به علاوه، خاویر به این فکر بود که با استفاده از این فرصت می توان از قطعاتی حتی در حد و اندازه ارکستر فیلارمونیک آندولاسیا ((Andalusia Philharmonic Orchestra فراتر رفت. به طور معمول ارکستر همیشه در خدمت موسیقی کلاسیک قرار می گیرد اما از آنجایی که این یک پروژه شخصی بود، باید با دقت به این زمینه می نگریستیم. ما با قطعاتی همچون سرناتا، تانگو و قطعات پاپ اسپانیایی شروع کردیم و کار کردن برروی چنین قطعاتی توجه مخاطبان زیادی را به سوی خود جلب کرد و ایده کار برروی فلامنکو را در تفکر ما قوت بخشید.
-آیا آماده کردن چنین پروژه ای برایتان پیچیده و سخت نبود؟
برایم بسیار لذت بخش بود. با همکاری برادرم پدرو که او نیز یک گیتاریست است و البته در این پروژه به عنوان مشاور من در کار حضور داشت توانستم با همکاری دیگر اعضای گروه سعی در تمرکز برروی پروژه داشته باشیم. باید اعتراف کنم که بوجود آوردن چنین جمعی از همکاری با آن ها برایم بسیار مشکل تر و پیچیده تر بود.
-پس باید قطعات را برای ارکستر تنظیم می کردید؟
تنظیم بعضی از قطعات قبلا توسط توماس گاتبیش به اتمام رسیده بود، البته برروی آن ها تغییرات مفیدی نیز انجام دادم، به طور کلی سعی کردم از تمام متریال ها استفاده کنیم.
-آیا آلبوم بعدی نیز خواهید داشت؟
من در حال ضبط کردن آن هستم و برروی آن کار می کنم. به تازگی استودیو در منزل خود درست کرده ام و در آنجا برروی آن کار می کنم. در روزهای اخیر برروی قسمت سازهای کوبه ای کار می کردم. ظبط صداهای خواننده (Vocal ) ها به اتمام رسیده است.
-آیا کار برروی موسیقی کلاسیک، جز، فلامنکو با همراهی پیانو کمی پیچیده نیست؟
در این آلبوم گوشه ای از موسیقی های مختلف موجود است اما این بدین معنا نیست که تلفیقی بین سبک ها بوجود آمده است. به طور ساده باید بگویم ، موسیقیدان هر سبکی قوانین و جزئیاتی را همیشه با خود همراه دارد و حال این موسیقی دان ها سعی به همکاری با یکدیگر می کنند بدون اینکه از مقررات و قوانین خود تخطی کنند. به نظر من درک این نوع موسیقی مشکل و پیچیده باشد، در مقابل بسیار آسان است.
-شما در گذشته برروی پروژه در سبک فلامنکو با همراهی ارکستر کار میکردید، فرق بین این پروژه با پروژه قبلی شما چیست؟
یکی از نکاتی که در این پروژه نسبت به پروژه قبلی تمایز ایجاد می کند، فضاسازی ها و همزیستی از نظر موسیقیایی بود که در این پروژه وجود داشت. به خصوص در هنگام بداهه نوازی، از فضاها و قوانین موتزارت استفاده کردیم. یکی دیگر از این ویژگی ها استفاده پیانو به جای گیتار در این پروژه بود. و بالاخره تفاوت های زیادی را از نظر اجرا و مفهوم ریتم و هماهنگی هایی که با ارکستر انجام میشد، می توان تمایز های زیادی را با کار قبلی مشاهده کرد.
-با توجه به اینکه شما از همزیستی و هماهنگی در صحنه سخن به میان آوردید، چگونه با این قضیه در روی صحنه کنار آمدید؟ برای مثال سه نوازی با Benavent, Pardo and Di Geraldo ؟
ما بولریا را با همکاری یکدیگر اجرا کردیم…. من مدت ها قبل نیز با آن ها در اجراهای مختلفی همکاری کرده بودم. و این بار نیز اجرایی پر از احساسات موسیقیایی متقابل از هرکدام داشتیم. در هر جمله و قطعه این احساس برایمان لذت بخش تر و ملموس تر بود. اکثر بخش ها به خوبی اجرا شد، اما بخش بداهه نوازی بی نظیر بود.
Related posts:
- مانولو سانلوکار : فلامنکو مشکل ترین سبک موسیقایی شرقی است
- مصاحبه با چیکوئلو
- باخ فلامنکو
- مصاحبه با Miriam Mendezc
- مصاحبه با پاکو سپرو
- Raimundo Amador تلفیقی از فلامنکو راک بلوز
- تلاقی دو موسیقیِ فلامنکو و عربی
- فلامنکو فانتزی
- مصاحبه خاویر پریمو با ویسنته آمیگو گیتاریست برجسته فلامنکو
- مصاحبه با نینو خوسله