paco cepero مصاحبه با پاکو سپرواختصاصی خانه گیتار ایران

فرانسیسکو لوپز سپرو گارسیا ، خرز د لا فرونترا – ۱۹۴۲ .
پاکو سپرو برنده مدال طلای هنر ، Calla de Alca ، همچنین برنده جایزه منتقدین و رای مردمی خوانندگان deflamenco برای بهترین ضبط گیتار فلامنکو سال ۲۰۰۷ .
این مصاحبه دو روز قبل از آغاز به کار نمایش ” Viva Jerez ” که در آن سرپرست موزیکال بود صورت گرفت.

پاکو در نمایش Viva Jerez ، شما به همراهی می پردازید یا تکنوازی ؟

* من اصلا اجرای ندارم و متصدی هماهنگی موسیقی همستم
* به ما نگویید که نوازندگی شما را نخواهیم شنید.
* می توانید در اول نوامبر در تئاتر ویلامارت مرا ببینید. در آنجا من تهیه کننده موسیقی هستم و خاویر لاتوره هم کروگرافی را انجام می دهد و سرپرست هم پاکو لوپز هست. در آنجا یک یخش طنز نیز وجود دارد به علاوه فلامنکوی سنتی ؛ مارتینت ، رومنس و سگریا ، برای نمایش آغاز فلامنکو سپس نحوه پیشرفت آن را دنبال می کنیم . افراد زیادی حضور دارند اشخاصی چون La Bastina و Luisa Terremoto همچنین Luis de la Toto و Pescailla ، افرادی کمدی و جدی. در آنجا به تاریخ فلامنکو از ابتدا تا دوره کافه کانتانته می پردازیم بسیار زیبا خواهد بود . ما این نمایش را در لندن هم خواهیم داشت.
* پس این نمایش موزیکالی نیست که توسط یک نفر انجام شود و تکرار ناپذیر است؟
* ابدا این طرحی جهانی است و به آمریکا هم میرویم
* آلبوم جدید شما ، Abolengo که دو جایزه منتقدین و رای مردمی را برای بهترین ضبط سال ۲۰۰۷ برد .. به نظر می رسد که همه را راضی کردید
* من خوشحال هستم چو علاوه بر اینها این سال ، سال خاصی برای من هست. پنجاهمین سالگرد نوازندگی گیتار بصورت حرفه ای . جوایز هم همیشه خوش آیند هستند چون باعث تحریک شما می شود چون می شود ضبطی داشته باشی ولی دیده نشی ، یا موسیقی تان چیزی برای گفتن نداشته باشد یا پذیرفته نشوید همه اینها نا امید کننده است. این مورد هم مثل کنسرت سویل است که در آنجا من شنوندگانم را در کنارم داشتم و بعد از بیش از یک ساعت اجرای بی وقفه آنها هنوز هم خواهان اجرای دوباره بودند . نقدها هم خوب بود . این به شما انگیزه می دهد و موجب می شود احساس زنده بودن بکنید. روزی دیگر Jose Manuel Gamboa به من گفت یکی از اولین تقاضاهای او آلبوم Amuleto بود آن چیزی بود که مردم بیشتر از همه می خواستند.
* این فلامنکو هست که شما را این طور جوان نگه داشته ؟
* نه نه، من خیلی خوب مراقب خودم هستم. از خیلی وقت پیش دیگر شب نشینی نمی کنم و مراقب غذاهای که می خورم هستم و همیشه هم گرسنه هستم ( ها ها ها … )
* به نظر شما سبک نوازندگی خرز از کجا نشات گرفته است ؟
*

* خوب زمانی که شما شروع به نواختن می کنید یک خصوصیت بولریاس خرز در آن هست.
* نه- من صدای خاص خودم را خلق می کنم ، نقشی از ملچور د مارچنا و دیگو دل گاستور است. اما من مسیر خودم را پیش می روم بخصوص نحوه همراهی من کاملا با دیگران متفاوت است.

vicente1 مصاحبه با پاکو سپرو

من به سختی کار کردم تا این شخصیت را ایجاد کنم. البته در آغاز به دیگران نگاه کردم که این طبیعی است. هیچ کس دانسته متولد نمی شود. اما من تلاش کردم تا سبک نوازندگی خودم را داشته باشم ، روش ضربه زدن خودم ، کار کرد روی سیم ها ، و فکر می کنم که هدف را به دست آوردم . اما روشی که جوانان امروز در پیش گرفته اند را در گذشته کسی انجام نمی داد. چیزی که در آنها نمی بینم خلاقیت است.

امروزه گیتار بهتر هارمونیزه شده و جوانان به شکل شگفت انگیزی ( تکنیکی ) می نوازند ، من به چنین گیتاریست های افتخار می کنم ، صادقانه تبریک می گویم و به آنها احترام می گذارم اما همیشه به آنها می گویم که سعی کنند شخصیت خود را ایجاد کنند. چون همه چیز یکنواخت به نظر می رسد نه تنها روی گیتار بلکه در رقص و آواز هم اینطور است. زمانی که فردی مورد توجه قرار می گیرد همه گوش تیز می کنند و به دنبال او مسابقه می دهند. قبل ها دسته ای از نوازندگان بزرگ وجود داشتند که هر یک سبک شخصی خود را داشتند.

مانولو د ئولوا صدای خودش را داشت ، نینو ریکاردو ، مونتویا ، بورول ، دیگو دل گاستور ، ملچور د مارچنا ، لویز ماراویلا ، پاکو آگویلرا ، مانولو د باداخوس هر یک متفاوت بودند.، خوان سرانو ، ماریو اسکودرو ، سابیکاس ، هر یک شخصیت بزرگی داشتند. اما حالا شخصیتی نمی بینم همه یک چیز و به یک سبک می نوازند. چیزی که انجام می دهند تغییر کوک و پوزسیون است که که می تواند صدای گیتار را پرتر کند مثل صدای مینرا ، روندنا و …. اما حالا این کار را همه جا انجام می دهند .

اگر شما سولئا یا سگریا را با صدای مینرا بنوازید ، به نظر من بی حس است. سولئا ، سولئا است سگریا ، سگریا. هر کدام باید متفاوت باشد. می دانم که تغییر کوک کار مشکلی است و آنها این کار را برای نمایش به دیگر گیتاریست ها انجام می دهند. اما اغلب مشکل ترین کاریافتن سادگی پر معنی است. توانایی انتقال مفهومی با دو نت به جای بیست نت.

دیگو دل گاستور بسیار طبیعی نوازندگی می کرد ولی سبک شخصی بسیار قوی داشت و همیشه هم مخاتب داشت. مارچنا هم همین طور. مردم می گویند آنها محدود بودند اما این درست نیست زیرا آنها هویت خود را داشتند . مردم فکر می کنند شما کاملترید اگر بتوانید موسیقی را بخوانید ، ساز را کاملا بشناسید ، تکنیک بالایی داشته باشید و… تکنیک ابزاری است برای گسترش دادن به چیزی که در درون شما است اما آنها می گویند هنر زمانی شروع می شود که تکنیک پایان یافته باشد . شما باید تکنیک داشته باشید بدیهی است که بدون تکنیک نمی توانید کاری را که می خواهید انجام دهید تکامل ببخشید. اما اگر پایه هر چیز را بر روی تکنیک قرار دهید نتیجه ، سردی است. مهم آن است که با روحتان بنوازید.
* آیا ضبط دیگری خواهید داشت ؟
* اگر خدا بخواهد بله – تا زمانی که فکر و دستانم کار می کند با اشتیاق کار می کنم . چیزی که به شما می توانم بگوییم این است که من هدف های بالایی دارم. فکر کنم تا زمانی که به کار ادامه دهید خلاقیت هم وجود دارد. از deflamenco هم متشکرم برای اینکه شانس قرار گیری آلبوم من را در فینال ایجاد کرد و همچنین برای رای که به آن دادید. تمامی این کارها است که شما نیش می زند تا کارتان را ادامه دهید. این وب سایت لطف زیادی برای فلامنکو دارد چون فلامنکو را در کل جهان گسترش می دهد و این کار را با احترام انجام می دهد و این مهمترین چیز است

این مطلب را به اشتراک بگذارید:
cloob مصاحبه با پاکو سپرو viwio مصاحبه با پاکو سپرو twitter مصاحبه با پاکو سپرو facebook مصاحبه با پاکو سپرو google buzz مصاحبه با پاکو سپرو google مصاحبه با پاکو سپرو digg مصاحبه با پاکو سپرو yahoo مصاحبه با پاکو سپرو

Related posts:

  1. نگاهی به روند فعالیت های پاکو د لوسیا
  2. مصاحبه با خراردو نونز
  3. آلبوم زریاب از پاکو دلوسیا
  4. تاریخچه گیتار فلامنکو به بیان پاکو دلوسیا
  5. مصاحبه با مانولو سنلوکار
  6. فرانسیسکو سانچز گومز معروف به پاکو دلوسیا