سراسر تاریخ موسیقی غرب معمولا به شش دوره قابل تقسیم است :
دوره ی قرون وسطی ۳۰۰-۱۴۵۰ میلادی
دوره ی رنسانس ۱۴۵۰-۱۶۰۰ میلادی
دوره ی باروک ۱۶۰۰-۱۷۵۰ میلادی
دوره ی کلاسیک ۱۷۵۰-۱۸۰۰ میلادی
دوره ی رمانتیک ۱۸۰۰-۱۹۰۰ میلادی
دوره ی معاصر ۱۹۰۰- زمان حاضر
مکاتب دوره ی مدرن و معاصر
مکتب امپرسیونیست(امپرسیون حالتی است که از تاثیر عوامل خارجی به انسان دست می دهد)
مکتب رمانتیک نوین آلمان
مکتب اکسپرسیونیسم (کنار گذاشتن واقعیت خارجی دنیای دور وبر برای کشف واقعیت درونی)
مکتب پریمیتیویسم (به فرهنگ های بدوی اشاره می کند)
مکتب ترادیسیونالیسم(سنت گرایی)
موسیقی نوین شوروی
موسیقی الکترونیک
موسیقی جاز
موسیقی بلوز
موسیقی راک
موسیقی رپ
جدول آهنگسازان دوره های موسیقی غرب
رنسانس
دوفه (۱۴۰۰-۱۴۷۴) – اوکه گم (۱۴۳۰-۱۴۹۵) – ژوسکن ده پرده (۱۴۴۰-۱۵۲۱)- اوبرشت (۱۴۵۲-۱۵۰۵) – آ.گابریلی (۱۵۲۰-۱۵۸۶) – پالسترینا (۱۵۲۵-۱۵۹۴) – لاسو (۱۵۳۲-۱۵۹۴) – بیرد (۱۵۴۳-۱۶۲۳) – ج.گابریلی (۱۵۵۷-۱۶۱۲) – ویلبای (۱۵۷۴-۱۶۳۸)
باروک
مونته وردی (۱۵۶۷-۱۶۴۳) – فرسکو بالدی (۱۵۸۳-۱۶۴۳) – شوتس (۱۵۸۵-۱۶۷۲) – کرلی (۱۶۵۳-۱۷۱۳) – پرسل (۱۶۵۹-۱۶۹۵) – کوپرن (۱۶۶۸-۱۷۳۳) – ویوالدی (۱۶۷۸-۱۷۴۱) – رامو (۱۶۸۳-۱۷۶۴) – باخ (۱۶۸۵-۱۷۵۰) – هندل (۱۶۸۵-۱۷۵۹) – د.اسکارلاتی (۱۶۸۵-۱۷۵۷)
کلاسیک
هایدن (۱۷۳۲-۱۸۰۹) – موتزارت (۱۷۵۶-۱۷۹۱) – بتهوون (۱۷۷۰-۱۸۲۷) – گلوک (۱۷۱۴-۱۷۸۷)
رومانتیک
شوبرت (۱۷۹۷-۱۸۲۸) – برلیوز (۱۸۰۳-۱۸۶۹) – مندلسون (۱۹۰۹-۱۸۴۷) – شوپن (۱۸۱۰-۱۸۴۹) – شومان (۱۸۱۰-۱۸۵۶) – لیست (۱۸۱۱-۱۸۸۶) – وردی (۱۸۱۳-۱۹۰۱)- واگنر (۱۸۱۳-۱۸۸۳) – بروکز (۱۸۲۴-۱۸۹۶) – برامس (۱۸۳۳-۱۸۹۷) – چایکوفسکی (۱۸۴۰-۱۸۱۳) – پوچینی (۱۸۵۸-۱۹۲۴) – ماهلر (۱۸۶۰-۱۹۱۱) – ر.اشتراوس (۱۸۶۴-۱۹۴۹)
مدرن
دبوسی (۱۸۶۲-۱۹۱۸) -وان ویلیمامز (۱۸۷۲-۱۹۵۸) –آیوز (۱۸۷۴-۱۹۵۴)-شوئنبرگ (۱۸۷۴-۱۹۵۴) –بارتوک (۱۸۸۱-۱۹۴۵) –استراوینسکی (۱۸۸۲-۱۹۷۱)-وبرن (۱۸۸۳-۱۹۴۵)-برگ (۱۸۸۵-۱۹۳۵) -شوستاکوویچ (۱۹۰۶-۱۹۷۵) – کیج(۱۹۱۲)
فرم های ارکستری
سمفونی : نام رایج ترین اجرای همنوازی امروزی، سمفونی است. یک سمفونی، قطعه ای بس دراز و دارای حجم زیاد برای ارکستر است که به طور معمول چهار مومان (قسمت) دارد و یکی یا بیش از یکی از قسمت ها در فرم مشخص «سونات» ترکیب شده است.
کنسرتو : قطعه ای است برای یک ساز تکنواز به همراهی ارکستر. در یک کنسرتوی معمولی تم آغازین ابتدا به وسیله ی ارکستر و سپس توسط ساز تک نواز اجرا می شود.
اوورتور کنسرت : این قطعه، تصنیفی تک قسمتی برای ارکستر است که طی قرن نوزدهم به شهرت رسید. این قطعه ممکن است دارای طرحی آزاد باشد یا بر اساس یکی از فرم های تثبیت شده ترکیب شود. اوورتور ها، اغلب به عنوان افتتاح یک برنامه کنسرت به کار می روند.نمونه ی جذاب و مهیج این فرم اوورتور مشهور رومن کارناوال اثر برلیوز است.
سوئیت : سوئیت بر دو گونه است : سوئیت باروک (قرن هجدهم) و سوئیت مدرن (قرن نوزدهم به بعد) هر دو نوع سوئیت از یک ردیف قسمت های رقص تشکیل شده است. باخ، سوئیت باروک را توسعه داد و از این روست که این فرم سوئیت باخ نام دارد. سوئیت مدرن شامل یک سری قسمت است که با نظم و طرحی آزاد تنظیم می شود. گاهی این موسیقی برای همراهی باله نیز به کار می رود. دو آهنگ ساز برجسته ی باله، چایکوفسکی با (باله ی دریاچه ی قو) و سوئیت «فندق شکن» و «باله ی زیبای خفته» و استراوینسکی با «پتروشکا» پرنده آتشین و پرستش بهار هستند.
منبع : آموزش خلاقیت موسیقی/حامد امرایی
Related posts: