ترجمه و تدوین :مصطفی هدایتی – همکار بخش فلامنکو
نویسنده آدام دل مونته
اختصاصی خانه گیتار ایران
آز آنجا که من در مالاگا بدنیا آمدم و چهار تابستان طولانی را نیز به همراه کولی ها ، همچون آنها در غارهای ساکرامنته در گرانادا زندگی کرده ام؛ بعد از این همه می توانم بگویم که پاسخ این پرسش مثبت است. آیا این به آن معنی است که هر فردی باید در این مسیر قدم بگذارد ؟ البته خیر
هر شخصی در طول یادگیری روش خاص خود را می یابد. هر چند که من در طول سی و یک سال نوازندگی گیتار و بیست سال تدریس آن چند قانون اساسی را برای خود تعیین کردم. فکر می کنم که تجربیات من می تواند به افراد دیگر در بیشینه سازی قدرت یادگیری و دوری از دام اشتباهات بزرگ و عقاید مضر در رویه تمرین کمک نماید .
بطور معمول آموزش های ما در مدرسه بصورت خطی است ، هر ذره اطلاعات در بازه ای از زمان به ما داده می شود. اغلب بطور غیر کامل و بدون ارتباطی عاطفی با زندگی خارج. موسیقی قطعا اینگونه آموخته نمی شود. سوء تفاهم نشود – بخشی از یاد گیری موسیقی نیز در طبیعت خود بصورت خطی است مانند یادگیری نت ها در یک صفحه یا ویدئو و … اما بیشتر بر مبنای درک عاطفی ساز شخصی خود ، سبک موسیقی ، فرهنگ ، زبان و مردم است. بطور خلاصه این کل فضای پیرامون است که یاد گیری شما از آن سرچشمه می گیرد در این زمان بخش های خطی یادگیری زنده و لذت بخش می شود. این دید موجب درک آن می شود که چطور می توان یک هزاربار یک پاساژ را بطور آهسته تمرین کرد و عصبانی نشد اما درواقع سود این عمل به عنوان نتیجه آن به خود فرد باز می گردد . از اینرو من هر فرد خواستار یادگیری فلامنکو را تا حد ممکن به گوش کردن و تماشای فلامنکو و رقص آن ، باز دید از اسپانیا به منظور درک ذهنیت مردم ، خوردن غذاهای اسپانیایی و نوشیدن نوشیدنی های اسپانیایی ( اگر در سن نوشیدن هستید ! ) تشویق می کنم.
در مورد آنهای که در خارج از اسپانیا فلامنکو می آموزند و یا آموزش می دهند چطور ؟
اگر شما اسپانیولی صحبت نمی کنید ،هرگز در اسپانیا نبوده اید و در محیط فلامنکو رشد نکرده اید ، شما چگونه یاد می گیرید ؟ سوال خوبی است. خب شما یک جایی شروع می کنید ، اما کجا و چگونه ؟
خوب و محکم ، کیفیت اطلاعات به وضوح بسیار مهم است. شما باید مدرسی داشته باشید که فرم ها را بشناسد ، توانایی اجرا را داشته باشد و بتواند اطلاعات خود را انتقال دهد و سپس در پایان درس شما احساس کنید که این دانش را دارید هرچند که ناچیز باشد – شما آنرا بدست آورده اید و حال از آن شماست. سپس نیاز دارید هر فالستایی را یاد بگیرید ( واریاسون های موزیکال ) و همینطور الگوهای کمپاس ، اهمیتی ندارد که چه کسی آنها را تصنیف کرده است. آنها تنها یک نمونه از بینهایت تصنیف های محتمل موجود در فرهنگ لغات زبان فلامنکو است.
چیز دیگری که باید پرورده شود توانایی گوش کردن با قلب است. معنی این چیست ؟ زمانی که در آمدی از سگریاس و یا تاخت و تازی تکان دهنده از گلپه های بولریاس را می شنوید و خون شما به جوشش در می آید این گوش کرد با قلب است. زمانی که این احساس را در قلب خود دارید باید بینش خود را برای یافتن راه برقراری ارتباط ، بین یادگیری خطی با احساسات هوشیار خود از آنچه از مدرس یا سی دی یا ویدئو می آموزید تا حد ممکن دقیق برقرار کنید و تحلیل کنید که نتنها چه چیزی نواخته می شود بلکه چگونه نواخته می شود . و به این شکل به ایجاد مسیری به قلب راهنمایی می شوید . این شیوه ، یاد گیری با نفوز خوانده می شود.
من په په هبی چوئلا را به عنوان استاد و مربی خود می دانم. او چه تعداد فالستا را در طول پانزده سال رابطه به من نشان داد ؟ حدود چهار یا پنج تا . پس چرا من او را مربی خود می دانم ؟ زیرا بجای آموزش دیدن از او ، با مطالعه او آموزش دیدم. درک میکنم که همه افراد چنین نعمتی را در اختیار ندارند اما این شانس من بود و امید وارم تا برخی از این روحیات را در درسهای خود چه بصورت خصوصی و یا در New Learning Vision به دیگران منتقل کنم.
نمی توانم به حد کافی بر اهمیت تمرین آهسته و عمیق تاکید کنم . په په همیشه از این جمله استفاده می کرد
Tranquillo la Saldra ” ” ، ” راحت باش ، آسوده بگیر – خودش بیرون می آید ”
این مطلوب من برای بیشینه کردن یاد گیری است . بواسطه دروس آنلاین ، ارسال دقیق چنین چیزی : توضیحاتی آهسته و اطلاعات خطی عمیق با درک رویه کلی. رویه کلی شامل : درک صحیح از تکنیک و چگونگی توسعه دادن آن در سطوح مختلف ؛ راه طبیعی پیشرفت در میان پیچیدگی و سختی رپرتوارها و تمرکز بر موزیکالیته آنچه که به تمرین آن می پردازید. نه تنها مکانیزم تکنیک ها بلکه بیان و گویایی آنها – تمامی آنها باید در یک تعادل پایدار قرار گیرند.
به یاد داشته باشید ، زمانی که در راه یاد گیری قدم برمی دارید هرگز احساس قانع بودن نمی کنید زیرا همواره آگاه هستید ( و یا باید بدانید ) که تا چه اندازه نمی دانید و چه میزان زیادی برای یاد گیری وجود دارد این احساس ناخرسندی موجب یاد گیری بیشتر و درک آن است که همواره در
باقی مانده عمر چیزی برای یاد گیری و نگاهی به جلو وجود دارد
Related posts: