اختصاصی خانه گیتار ایران
جهانی از موسیقی و ساز ها وجود دارد که در عین بزرگی ، مانند دنیای ما، هنوز هم کوچک است” جهانی که به نظر آرا ملیکیان قانون و حد و مرزی ندارد. فقط با میل و شهود می توان یکدیگر را درک کرد. این ویولنیست که از ارمنستان آمده و دارای پیش زمینه مویسقی کلاسیک است -و در سوی دیگر خوزه لویز مونتون ، گیتاریست از بارسلون و با پیش زمینه ی فلامنکو که با هم کار “Manatal” “چشمه” را ارائه کردند. یک گفتگو که خودشان علاقه ای به برچسب زدن نامی خاص بر آن ندارند . گفتگویی که تا آلبوم جدیدشان “De la felicidad” ادامه دارد.
فلامنکو ، آواز های سنتی اسپانیایی، آواز های غمگین پرتغالی (Fado)، موسیقی کلاسیک و آوازهای محلی و … در این سفر بدون هیچ خط سیری جای دارند که جدیت موسیقی کلاسیک ومحافظه کاری فلامنکو را زیر سوال می برد.
چطور یک موسیقیدان ارمنی از موسیقی کلاسیک به طرف فلامنکو متمایل میشود؟
تمرینات من مختص به موسیقی کلاسیک می شد. البته زمانی که من در آکادمی تحصیل میکردم ، از قبل با موسیقی محلی ارمنستان و موسیقی پاپ آشنایی داشتم و تا زمانی که به اسپانیا آمدم چیزی در مورد فلامنکو نمی دانستم.
وقتی که با موسیقی اسپانیایی آشنا شدم عاشقش شدم. در آغاز با گیتاریست ها و رقصنده های باله ی بسیاری کار کردم. اما هنوز هم بعد از سال ها تظاهر به این نمی کنم که فلامنکو کار هستم. حد اقلش این است که من دارم کار خودم را انجام می دهم. من دقیقا هم نمی دانم که چه کاری انجام می دهم اما آن کما بیش با مویسقی فلامنکو متناسب است.
مثل چیزی که در دفترچه همراه آلبوم گفتید ” جهانی جدا وجود دارد که موسیقی در آن خلق شده” آیا همه آنها (موسیقیها) با هم در ارتباط اند؟
نکته خوب در مورد فلامنکو جهانی بودن آن است. از نقاط گوناگون و از موسیقیهای دیگر تاثیر می پذیرد. مخصوصا موسیقی شرقی با آن متناسب است. حالا من ریتم های فلامنکو ، بولریا و پالو ها را می شناسم. اما اگر هم آن ها را نمی شناختم می توانستم چیزی را ارائه بدهم که موفق باشد و این لذت بخش است.
اخیرا من به مایکل میرت ، کارگردان مستند “ketama y su herencia flamenco” گفتم که از لحاظ ساختمان موسیقی فلامنکو شبیه به موسیقی کلاسیک است …
من فکر می کنم که واقعیت این است که به موسیقی کلاسیک نباید به صورت یک چیزی که خوب سازمان یافته نگاه کنیم. من بعد از اجرای فلامنکو ، تانگو و جز یاد گرفتم که چطور موسیقی کلاسیک را اجرا کنم. مانند آن ها، نباید موسیقی کلاسیک را خیلی جدی بگیرید.
آهنگسازان کلاسیک به شدت نابغه بودند. اما امروزه نباید از آن به عنوان اصالت یاد کرد. به طور کلی تصویر مغشوشی از موسیقی کلاسیک در ذهن ما هست. فکر میکنیم که آن از برای افراد پیر یا تحصیلکرده ها می باشد.موسیقی کلاسیک مانند فلامنکو یا انواع دیگر موسیقی باید از آن همه ی مردم باشد . این که میگویید موسیقی فلامنکو شبیه موسیقی کلاسیک است… خب ، نه . من فکر میکنم بر عکس آن، موسیقی کلاسیک باید مانند فلامنکو باشد.
آیا یک موسیقیدان کلاسیک آزاد به اجرای فلامنکو هست؟
البته. من موسیقی کلاسیک را در آکادمی ها فرا گرفتم ، اما دو برابر آن چیزی که در آن جا ها یاد گرفتم موقعی بود که سبکهای دیگر موسیقی را شروع به یاد گیری کردم. موقعی که آزادی آن ها را در بداهه نوازی دیدم . موسیقیدانان کلاسیک باید خیلی چیزها از دیگر انواع موسیقی یاد بگیرند.
آیا شما مشکلی در همراه شدن با زبان فلامنکو داشتید؟
نه، من هنوز وانمود نمی کنم که موسیقیدان فلامنکو هستم. کار من با یک نوع شهود همراه است، چیزی که به طور طبیعی می آید. البته می دانم که بعضی موقع ها نتیجه رضایت بخش نیست. مردم فلامنکو خیلی محافظه کار هستند. شاید کاری که من میکنم مسخره به نظر بیاید ولی اگر شما از آن لذت ببرید همه چیز به خوبی انجام شده. من محدودیت را دوست ندارم. شما باید بیشتر مبتنی بر درک احساسی باشید. اگر این کارگر بود چه عالی و اگر نبود جرمی که مرتکب نشده اید.
شما برای به اشتراک گذاشتن این بیقراری، گیتاریست خوزه لویز مونتن Jose Luis Monton را پیدا کردید …
خوزه لویز مونتن اولین گیتاریستی بود که من کارم رو با او شروع کردم و خیلی چیزها از او یاد گرفتم. ما یک تفاهم موسیقایی عالی با هم داریم. ما تعریفی برای موسیقی ای که تولید میکنیم نداریم اما وقتی با هم هستیم میدانیم که چه اتفاقی خواهد افتاد. و این خیلی خوشحال کننده هست که دو موسیقیدان همدیگر را به خوبی درک میکنند.
Related posts: