نویسنده :
حامد فتحی نوازنده و مدرس گیتار
info@hamedfathi.com
بدون شک نوازندگان گیتار کلاسیک حال حاضر مدیون یک نفر هستند کسی که بنوعی میشه گفت نوازندگی گیتار کلاسیک و ارتقا اون به یک ساز اصلی ارکستر را مطرح ساخت ….کسی که تکنیکهای مختلف نوازندگی گیتار قطعات جدید و سبکهای مختلف را پایه ریزی کرد … با همت او بود که تدریس ساز گیتار بعنوان یک ساز مهم مانند پیانو و ویلن در دانشگاه ها و سایر مراکز موسیقی + روشهای نوین تدریس را پایه ریزی کرد .
و چنان اعتباری به این ساز بخشید که در هیچ دوره ای دیگر به این مهم دست نیافته بود
و گیتار توانست بعد از سالها خود را از زیر سایه سنگین سازهای دیگر بیرون کشد.
و پدر گیتار کلاسیک معاصر کسی نیست جز :
آندرس سگوویا
آندرس (آندره)سگوویا در ۱۸ فوریه سال ۱۸۹۴ در یک لینارس اسپانیا متولد شد.
(سگوویا همچنین نام یکی از شهرهای اسپانیا نیز میباشد )
پدرش یک وکیل برجسته و زبردست بود و آرزو داشت تا فرزندش نیز کار او را دنبال کند .
اما با توجه به محیط و سرزمین اسپانیا و روح زنده موسیقی که در اون وجود داره آنقدرها بزرگ و تاثیر گذار بود بود تا بر آرزوی پدر اندره غلبه کند… چون خود او در همان دوران کودکی آندره – وسایل موسیقی : پیانو و ویولن را به همراه استادی در خانه برای فرزندش مهیا کرد اما آندره هیچگاه نتواست به آنها علاقه مند شود تا اینکه یک روز در خانه یکی از دوستان خود با صدای گیتار آشنا شد …صدای جادویی با طنینی که او را مبهوت و شیفته خود ساخت.
و این آغازی تازه ای بود برای رسیدن به یک هدف بزرگ
و این علاقه آنچنان بود که با خانواده خود مخالفت که بشدت با این تصمیم مخالف بودند و اعتقادی که انها به بی ارزش بودن این کار داشتند نمود و به دنبال استادی ماهر در شهر خود گشت اما پیدا نکرد:
پس خودش معلم خودش شد!
در این میان دانش او و اطلاعاتش و تمرینات سابقش در سایر ساز ها بخصوص پیانو به اون باعث پیشرفت در تکینک او شد . او دریافت که تمرینات اصلی پیانو برای انگشتان برای گیتار نواختن و تکنیک های اون بسیار مفید .
آندره به این مساله اذعان میدارد که در پیشرفت های اولیه اش متدهای تارگا بسیار تاثیر گذار بود.
در هر حال سگوویا بر این عقیده پافشاری داشت که جایگاه اصلی گیتار باید دروسط سن باشه
(قابل توجه باشد در ان زمان سازهای اصلی پیانو و ویلن بود و ساز گیتار کاربرد انچنانی نداشت و بنوعی در اجراهای موسیقی نقش مهمی نداشت و همچنین این ساز مربوط به قشر فقیر و کولی های شهر بود ).
این عقیده در زمانی ابراز شد که سگوویا میدونست که گیتار در بطن موسیقی اون زمان ساز نا مناسب و کم ارزشی بود جایگاه این ساز در میخانه ها ( عشرتکده ها ) و سازی بود برای بنمایش در اوردن زنها و رقاصه ها (بطور کلی ریشه موسیقی فلامنکو رو میشه در این مکانها دید)
….موسیقی کم ارزش = عدم توجه محافل هنری آن زمان
و مهمتر از این مساله این بود که هیچ ثمری و چیز قابل عرضه ای برای نمایش دادن یک اثر هنری در گیتار و ساخته های اون زمان وجود نداشت.
و شاید هم مخالفت خانوادش از همین موضوع سرچشمه میگرفت…
با وجود نظرات و نگاه های بد بینانه به این ساز باز هم سگوویا دست از کار نکشید و تمرینها و مطالعات خودش رو ادامه دادو به حد کامل و پیشرفته ای رسید .
هنگامی که از لحاظ نوازندگی به حد عالی و بنوعی میشه گفت به بلوغ کامل رسید .تصمیم گرفت تا مرحله تازه ای رو شروع کنه و اون اجراهای زنده بود.
شهرت او در حدود سن ۴۰ سالگی بسرعت در میان جامعه موسیقی اون زمان پخش شد.
اولین اجرای عمومیش رو در سال ۱۹۰۹ در گرانادا اجرا نمود اجرایی که با تحسین و شگفتی هنرمندان مواجه شد . این اولین قدم در بوجود آوردن فرهنگی جدید و ذهنیتی جدید به این ساز بود.
کنسرتهای متعدد با تماشاچیان بسیار اجرا شد .. و این اجراها محدود به گرانادا نکرد …در مادرید ۱۹۱۲ و در بارسلونا ۱۹۱۶ و کم کمک باعث توجه محافل هنری به این اجرا ها جلب شد.
در مادرید بود که از رامیرز مشهور ( سازنده گیتار ) گیتار دست ساز خودش رو که سالیان سال در اختیار داشت هدیه گرفت.و تا سالیان بعد از اجرا هاش از اون استفاده میکرد .
بعدها حدودا در دهه ۳۰ اون ساز ساخته Hermann Hauser آلمانی رو استفاده میکرد .
در حالیکه بعد از سالها به موفقیت بزرگ در دنیای موسیقی دست یافت و اون چیزی نبود جز اینکه بزرگترین نوازنده گیتار در جهان شناخته بشه.
سال ۱۹۱۹ .سگوویا آماده بود تا اندوخته ها و مهارتش رو به جهانیان نشون بده چون اعتقاد داشت این
امر باید فراتر از مرزهای کشورش هم صورت بگیردپس اجراهای بین المللی رو اغاز کرد….
اجراهای سگوویا همگی به بالاترین حد از فروش خود و بیننده دست یافت او ۲۵ اجزا در سایر شهرهای آمریکا بر گذار نمود
در هنگامه پایان گرفتم اجراها منتقدان هنری سگوویا رو با آهنگسازان برجسته ای چون :favorably with Kreisler, Casals, and Paderewski مقایسه نمودند
وقوع جنگ در اسپانیا باعث شد که سگوویا خانه اش رو در اسپانیا به سال ۱۹۳۶ ترک کند.
برای مدتی در جنوای ایتالیا ساکن شد …اما بعد به مونته ویدئو اروگوئه رفت
و از همانجا تورهای خودش رو در کشورهای مرکزی آمریکای شمالی ادامه …
بعد از ۵ سال سگوویا دوباره در سال ۱۹۴۳ به امریکا برگشت و این بار مدیر برنامه او شخصی بود بنامS. Hurok
اما این بار کمی با قبل تفاوت داشت و محبوبیت او و شهرتش در میان مردم کمرنگ بود….و تالارهای بزرگ در این میان پا پس کشیدند تا اینکه شخصی عهده دار زیانهای حاصله از عدم استقبال شد…
اما جالب این بود که برخلاف انتظار بسیار با استقبال مردم روبرو شد و در این میان نباید نقش رسانه بزرگی مثل تلویزیون رو فراموش کرد که در این امر سهم بزرگی داشت.
و هدف اجرای حدود ۱۱۲ کنسرت تا سال ۱۹۶۴ بود.
سالهای بعد دیگه میشد نوارهای گرامافون اجراهای سگوویا که در تعداد قابل شماری توزیع شده بود رو در فروشگاههای این نوع محصولات دید.
و در این دوران اوج فعالیت کاری او در زمینه موسیقی بود ساخت قطعات از رومانتیک … سپس مدرن…ضبط قطعات ساخته شده خودش برای اجرا توسط گیتار و ارکستر و ….اجرای کنسرتهای پی در پی ….
شاید اینطور بنظر بیاید که عمده فعالیت سگوویا تنهای اجرای کنسرت در کشورهای مختلف بوده اما با این حال سگوویا از انتقال دانش به علاقه مندان غافل نبود و شاگردان بسیاری رو تحت تعلیم خود قرار داد از قبیل تدریس در مدارس موسیقی اروپا و امریکا.
همچنین با مساعدت او دوره های منظم و هدفداری رو برای اموزش در مدارس موسیقی شهرهایی مانند : مادرید – بارسلونا – فلورانس و لندن تشکیل شد .
در طی این سالها شاگردان بسیاری رو بعنوان یک نوازنده ماهر به جامعه هنزی تحویل داد . یکی از این شاگردانش رو که همه میشناسید همچنین با مساعدت او دوره های منظم و هدفداری رو برای اموزش در مدارس موسیقی شهرهایی مانند :
مادرید – بارسلونا – فلورانس و لندن تشکیل شد . در طی این سالها شاگردان بسیاری رو بعنوان یک نوازنده ماهر به جامعه هنری تحویل داد .
همانند : جان ویلیامزو کریستوفر پارکنینگ و الیوت فیسک و دیگری هم که میدونم باعث افتخار ما ایرانی ها میباشد لی لی افشار میباشد
اما زندگی شخصی سگوویا : در سال ۱۹۶۲ او با یکی از شاگردان خودش به نام Amelia ازدواج کرد البته ازدواج قبلی سگوویا به طلاق منتهی شده بود. ثمره این ازدواج ۲ فرزند بود یک فرزند پسر که بنا بر رویه خود سگوویا نسبت به پدرش راه او را ادامه نداد و به نقاشی روی آورد و ساکن پاریس شد .
و همچنین فرزند دخترش Beatrice.
در سالهای کهولت هیچگاه نظم و ترتیب خود را ترک نکرد و روزانه ۵ – ۶ ساعت به تمرین گیتار میپرداخت اما در آن سالها بیشتر زندگی سگوویا بیشتر به مطالعه کتابهای هنر و فلسفی و تاریخی بود تا علاقه اصلی او در جوانی یعنی نوازندگی گیتار به خوردن غذا های مختلف علاقه بسیاری داشت و همچین به مصاحبت با دیگران وبه روابط اجتماعی نیز اهمیت وافری قایل بود .
دوستان بسیار زیادی در سراسر دنیا داشت و در این میان هر سال به ۲ نفر سر میزد Prince of Belgium. وQueen Elizabeth و در آن سالها به نوشتن زندگی نامه ای از خودش دست زد به نام The Guitar and Myself او همچینین جایزه های بسیاری را از ان خود کرد ودر اواخر عمر خود شاهد تکثیر دیجیتالی آثار خود بود …. سگوویا این انسان خستگی تاپذیرو این خورشید درخشان دنیای گیتار کلاسیک در سال ۱۹۸۷ غروبی ابدی کرد.
Related posts: