اختصاصی خانه گیتار ایران
شروع قرن بیستم مبدا جدیدی برای گیتار کلاسیک است. با ظاهری جدید و بعضی تغییرات ساختاری، همچنین تغییراتی در اجرا و تشکیلات نوازندگان، آن گیتار همین سازی است که امروزه به یکی از پرطرفدارترین آلات موسیقی تبدیل شده است.
دو گیتاریست مسئولان اصلی این محبوبیت اند، میگوئل لوبت و آندره سگوویا. بنا به گفته سگوویا او همراه با تارگا تحصیل نکرد (هر چند تاثیر غیرمستقیمی ازلوبت گرفته است).لوبت گامهای ضروری برای ادامه آنچه تارگا شروع کرده بود برداشت: موسیقی جدیدی خلق کرد، شرح حالی از آهنگ سازان معاصر نوشت، روشهای آموزش گیتار را ایجاد کرده و گسترش داد. تارگا هرگز به خارج از اروپای غربی سفر نکرد، در حالی که لوبت در آغاز قرن بیستم با سفر به دیگر قاره ها برای محل اجرا، به دنیای هنرمندان بین المللی پیوست.
برخی از جزئیات زندگی نامه لوبت مبهم و متناقض است. پدر وی یک مجسمه ساز چوب و خود او نیز یک هنرمند خود آموخته بود
میگوئل لوبت در ۱۸ اکتبر ۱۸۷۸ در بارسلونا متولد شد
آیین غسل تعمید و نامگذاری او در ماه تولدش در کلیسای Sant Just i Pastor در Carrer de la Palma de Sant Just انجام شد- خیابانی که دوران بچگی اش را در آن گذراند- درست چند خیابان بعد از کارر گیگناس بود( محلی که تارگا بین سالهای۱۸۸۴ تا ۱۸۸۵ در آنجا اقامت داشت).
او به عنوان یک هنرمند تربیت شده بود و استعدادش درنقاشی شکوفا شد و تا آخر عمرش نقاشی را ادامه داد.
ولی اولین یادگیری های او در موسیقی با ویولن و پیانو آغاز شد،تا اینکه بعدها یک گیتار به عنوان هدیه از یکی از عموهایش دریافت نمود.
میگوئل لوبت از سن ۱۱ سالگی نوازندگی گیتار را آغاز کرد، در دسامبر ۱۸۸۹متوجه فردی شد که در تئاتر کاتالونیای بارسلونا برنامه دارد، آن شخص کسی نبود جز آنتونیو خیمه نزمانخون (۱۸۶۶– ۱۹۱۹) گیتاریست نابینای خوش قریحه اسپانیا،کسی که با هنر خیره کننده خودش توجه همگان را به خود جلب کرد.
بعد از این کنسرت بود که لوبت گیتار را به عنوان ساز آرزوهای زندگی اش برگزید، او گفته است مانخون اثر ماندگاری بر وی نهاده است.
بعد از مشاهده این برنامه ذوقی در وی بوجود آمد تا تصمیم گرفت برای یادگیری هنر نوازندگی نزد ماگین آلگره برود.(بعضی از افراد میگویند ماگین آلگره او را به این کنسرت برد، یعنی قبل از این اجرا او شاگرد ما گین آلگره بود)
ماگین آلگره تا سه سال مشوق لوبت شد و او را،از راهنمایی های خود بهره مند ساخت.لوبت در اکتبر ۱۸۹۲ در سن ۱۴ سالگی با معلم بزرگ گیتار،یعنی فرانسیسکو تارگا ملاقات نمود و برای او کمی نوازندگی کرد، دو سال بعد در کنسروارتوار موسیقی شهر بارسلونا(وابسته به شهرداری) آموزش موسیقی را نزد خود تارگا آغاز کرد. بعضی ازدانشجویان این موسسه افرادی چون Pablo Casals، Emilio Pujol، Ricardo Viñes، Gaspar Cassadó و مشهوران کاتولونی بودند. که هر کدام از آنها در شکل گیری موسیقی اسپانیا نقش بسزایی داشتند.
بنا به اظهارات خود لوبت تحصیلات او همراه با تارگا بر اساس روش خاصی پایه گذاری نشده بود، بلکه لوبت اجرای تارگا را مشاهده می کرد و سپس با تکنیک های خود در منزل آن را امتحان می کرد. (او در این باره میگوید: در این روش بیشتر از راه یادگیری با نوازندگی ،خودم آن تکنیکها را امتحان می کردم)
لوبت در سال ۱۸۹۸ اجرای کنسرت برای محافل صمیمی و دوستانه را آغاز کرد. در سال۱۹۰۰ با کانسپسیون جا کوبوی حامی و پشتیبان تارگا دیدار نمود،( کسی که بعدها حامی خود او نیز شد) جاکوبوی به او کمک نمود تا یک حرفه بین المللی را آغاز نماید، اولین کنسرت عمومی او در ۱۹۰۱ در هنرستان هنرهای زیبای والنسیا انجام یافت. درطی همان سال، او در هنرستانهای هنرهای زیبای سویل و مالاگا نیز برنامه هایی اجرا کرد(در کنسروارتوارمالاگا عنوان پروفسور هونوریوس کاسا را دریافت نمود)
لوبت در سال ۱۹۰۳ قبل از اجرای برنامه برای خانواده سلطنتی اسپانیا در مادرید، یک برنامه در Teatro de la Comedia اجرا نمود.
درسال ۱۹۰۴ دوست و همکارش ریکاردو وینس ، پیانیست برجسته ومفسر آثار پیانویی دبوسی ، او را در اولین کنسرتش درخارج از اسپانیا،( در پاریس) به روی صحنه برد.۳ ظاهراً پاریس برای لوبت خوشایند بود، چرا که در سال ۱۹۰۵ برای سکونت به این شهر بازگشت و اجرای بسیار زیبایی را در مدرسه موسیقی Schola Cantorum، ارائه نمود.
مطابق گفته دکتر رونالد پورسل،(استاد دانشگاه و محقق) لوبت تا سال ۱۹۱۰ در پاریس اقامت داشت. او میگوید: به احتمال قوی برای سکونت موقتی به بوینوس آیرس رفت و در سراسر آمریکای جنوبی و مرکزی و کارائیب به اجرای موسیقی پرداخت. این سلسله مسافرتها به صورت تورهایی بود که بیشتر توسط دومینگو پرات مولف کتاب Diccionario de Guitarristas( ، شرح حال نوازندگان گیتار، ۱۹۹۳)، خوان آنیدو(که دخترش ماریا لوئیزا بعد شاگرد لوبت شد و به گیتاریست نامداری تبدیل شد)و رویز رومرو صاحب انتشارات
Romero y Fernandez ترتیب می یافت.
لوبت در سال ۱۹۱۲،نخستین کنسرت خود را در ایالات متحده برگزار کرد و در شهرهای بوستون، فیلادلفیا و نیویورک به اجرای موسیقی پرداخت و سپس به پاریس برگشت.وی طی سالهای بعد، هم چنان به اجرای کنسرت در کشورهای اروپایی، به ویژه بلژیک و هلند ادامه داد. او در سالهای ۱۹۱۳ و ۱۹۱۴ در سراسر آلمان برنامه اجرا کرد.
دکتر رونالد پورسل میگوید،لوبت در سال ۱۹۱۵ به اسپانیا بازگشت، و به آموزش برجسته ترین شاگرد خود ، آندره سگوویا پرداخت.
احتمالا یکی از دلایلی که او امروزه نسبت به سگوویا ناشناخته مانده است مرگ زود هنگام وی میباشد
در این خصوص که سگوویا شاگرد لوبت بوده است بین نوازندگان گیتار اتفاق نظر وجود ندارد. سگوویا در اتوبیوگرافی اش،خود را نوازنده ای خود آموخته معرفی کرده است اما میتوان پذیرفت که سگوویا تنها برای مدتی کوتاه از راهنمایی های لوبت برخوردار بود. گرچه خود سگوویا معتقد است که لوبت هیچ گونه تاثیر واقعی در نوازندگی وی نداشت.
در سن ۲۲سالگی، سگوویا هنوز به قدر کافی جوان بود تا آموزشهای ارزشمندی را دریافت نماید. دکتر رونالد پورسل بیان می دارد که در سن بیست و دو سالگی او (سگوویا)در تماس مستقیم با تارگا ولوبت برای پالایش و اصلاح تکنیکش بود.( به ویژه برای موسیقی هایی که او و تارگا برای گیتار نوشته و آوانویسی نموده بودند)
پورسل همچنین بیان میدارد ،سگوویا شدیدا تحت تاثیرموسیقی لوبت واقع شده بود… این تاثیر سبک گونه، به خوبی با مقایسه آلبوم Chanterelle Historical Recordings CHR 001 ازلوبت با آلبوم Angel recordings, ZB 3896 از سگوویا قابل درک است
بین سالهای ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۷، لوبت تلاش میکر د که آثاری را اجرا وضبط نماید به همین خاطر در سال ۱۹۱۲_۱۹۱۴و۱۹۱۷ به ساحل شرقی ایالات متحده سفر کرد.
در آنجا به تعلیم نوازنده معروف گیتار Vahdah Olcott-Bickford ، (۱۸۸۵-۱۹۸۰) که در آن زمان در نیویورک زندگی میکرد پرداخت.۷ (پورسل می نویسد: او تلاش نمود اجرایی در استودیو Bell در New Brunswick, New Jersey داشته باشد، اما صدای آنجا راضی کننده نبود)
میگوئل لوبت در سالهای ۱۹۲۰-۱۹۲۱ بار دیگر سرتاسر آلمان را سیاحت نمود و در شهرهای,لایپزیک, درسدن, کلن ,اشتوتگارت و مونیخ برنامه اجرا نمود. در محدوده همین کنسرتها بود که با هرمان ها ورز I ملاقات نمود.
میگوئل لوبت هر اطلاعاتی که از ساخت گیتار اسپانیایی داشت به او داد (بیشتر منتقدین میگویند لوبت نقش بسزایی در ساخت گیتار آلمان بخصوص مونیخ گذاشت)
در سال ۱۹۲۲ او برای اولین بار در شهر وین بود در این زمان بیشتر در محافل کوچک ودوستانه به اجرای برنامه پرداخت. در مدت زمانی که در وین حضور داشت اغلب مهمان خانواده Luise Walker بود.
لوبت در سال ۱۹۲۳ ،به بوینس آیرس رفت و آموزش ماریا لوئیزا آنیدو(۱۹۹۷_۱۹۰۷ ) را آغاز کرد ودر سال ۱۹۲۵ ، دوئتهایی را با وی اجرا نمود.او در سال ۱۹۳۰ به آمریکا بازگشت و با حمایت کتابخانه ملی ایالات متحده، برای جشنواره هنرهای اسپانیایی برنامه اجرا کرد.وی به پیشنهاد آنتونیو بوسا(ویولونیست) شش قطعه سولو نواخت و قطعه
Siete Canciones Españoles از مانوئل دو فایا را تنظیم و با خواننده سوپرانو نینا کوچیتس، به روی صحنه برد.
لوبت طی سالهای ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۴ در منزل خود در بارسلونا،هنرمند جوان کوبایی ،خوزه ری دو لا توره را تحت آموزش گیتار قرار داد و ظاهرا طی این مدت کمتر به اجرای کنسرت پرداخت اما ارتباط هنری خود را هم چنان حفظ کرد.
خوزه ری دو لا توره (شاگرد لوبت) می نویسد”زمانی که من در ۱۹۳۲ به بارسلونا رسیدم، او تقریباً از کار کنسرت بازنشست شده بود.درطی سه سالی که من در آنجا سپری کردم او تنها یک بار، برای یک سفر یک ماهه به اسکاندیناوی(شمال اروپا) ، بارسلونا را ترک کرد
به نظر می رسید لوبت تاحدی نسبت به بازنشستگی از اجرای کنسرت، لذت برده، او اغلب به تماشای کنسرت می رفت، همراه با همسرش Palau در نزدیکی منزلش پیاده روی می کرد، و تعدادی از هنرمندان بانفوذ را در آپارتمان بزرگ خود در خیابان Via Layetana شماره ۴۶،در بارسلونا ملاقات می نمود.
مانوئل دو فایا هر بار که در بارسلونا بود با وی دیدار میکرد،امیلیو پوخول نیز مهمان دائمی او بود.”
در سال ۱۹۳۷ سلامت او رو به نقصان گذاشت، منتقدان میگویند ویرانی های احساساتی درطی محاصره بارسلونا(سلسه جنگ های داخلی اسپانیا) ممکن است شروع وخامت حال او باشد Jaime Pahissa( در کتاب خود Manuel de Falla) میگوید، وقتی لوبت را در این زمان ملاقات میکند، او در طول خیابانهای بارسلونا پرسه میزد و کاملا به هم ریخته و تحت تاثیر رویدادها قرار گرفته بود، کمی بعد سلامتی اش رو به افول گذاشت و یک سال بعد در اثر ابتلا به سرطان ریوی درگذشت.
تمامی آثار لوبت توسط دکتر رونالد پورسل انتشار یافته است.
آثار لوبت نزدیک ۷۵ اثر است ولی معروف ترین آنها به شرح زیر میباشد
* Romanza
* Estudio en mi mayor
* Estudio Capricho en re mayor
* Mazurka
* Variaciones sobre un Tema de Sor
* Scherzo-Vals
* Prélude Original
* Preludio en re mayor
* Respuesta-Impromptu
* Preludio en la mayor
* Preludio en mi mayor
* Estilo
آثار فولک که برای گیتار کلاسیک تنظیم نموده است
* Plany (Lamentation)
* La filla del marxant (The merchant’s daughter)
* El testament d’Amèlia (Amelia’s will)
* Cançó del lladre (Thief’s song)
* Lo rossinyol (The nightingale)
* Lo fill del rei (King’s son)
* L’hereu Riera (Heir Riera)
* El mestre (The teacher)
* La filadora (The spinner woman)
* La presó de Lleida (The prison at Lleida)
* La Nit de Nadal (Christmas Eve)
* La pastoreta (The little shepherd girl)
* El noi de la Mare (The Mother’s child (Our Lady’s child))
* Leonesa (From León)
* Estilos populares Argentinos nos. 1 & 2.
آثاری که برای گیتار کلاسیک تنظیم کرده است
* Isaac Albéniz: Cádiz, Oriental, Sevilla, Torre Bermeja y Córdoba (1929)
* Enrique Granados: Danzas Españolas nos. 5, 7 & 10, Dedicatoria, La Maja de Goya.
* Joaquín “Quinito” Valverde: Clavelitos.
دوئتهایی که برای گیتار کلاسیک تنظیم نموده است
* Isaac Albéniz: Rumores de la Caleta, Castilla, Bajo la Palmera, Evocación.
* Louis-Claude Daquin: Le Cou Cou.
* Enrique Granados: Enrique: Danzas Españolas nos 6 & 11.
* Eduardo López-Chávarri: Leyenda del Castillo Moro.
* Felix Mendelssohn: Romanzas sin Palabras nos.20 & 25.
* Wolfgang Amadeus Mozart: Minueto de la Sinfonia no.39.
* Pyotr Ilyich Tchaikovsky: Humoresque, op.10 no.2.
Related posts: