استوارت هم معروف به Stu Hamm استو هم، بخاطر فعالیتهای برجسته هنریش در دهه ۸۰ و همکاری با دو تن از رهبران اصلی سبک راک یعنی Joe Satriani و Steve Vai نامی پرآوازه برای خود در صنعت موسیقی برگزید.
www.stuarthamm.net
استو در سال ۱۹۶۰ و در شهر ایندیانا در خانوادهای متولد شد که همگی استعداد موسیقیائی ویژهای داشتند. پدرش یک موسیقیشناس مجرب بود و کتابهای درسی فراوانی درباره موسیقی به رشته تحریر درآورده بود. مادرش نیز استاد و خواننده اپرا بود و برادر بزرگش همچنین به تدریس موسیقی کلاسیک هندی مشغول بود.
بعد از جابهجائی به شهر ویرجینیا در سنین نوجوانی گیتاربیس خود را برداشت و شروع به مطالعه سبکهای مختلف گروههای راک نمود، او در همان دوران وارد گروهی مدرسهای با سبک جز شد.
هنگامیکه ۱۸ سال داشت در کالج موسیقی برکلی در بوستون ثبتنام کرد. در طول این مدت با موسیقی بزرگان سبکهای مختلف از جمله Steve Vai، Steve Smith، Randy Coven، Victor Bailey و Jeff Berlin آشنا گردید و از آنان تاثیر گرفت.
در اوایل دهه ۸۰ و در شهر کالیفرنیا طی ملاقاتی که استیو وای با استو هم داشت، هنگامیکه استیو وای با Frank Zappa و بعدها با David Lee Roth همکاری میکرد، تصمیم به تاسیس گروهی با سبک راک گرفتند که نتایج آن واقعاْ رضایتبخش بود. گروهی که پل پیروزی برای استو محسوب میشد.
همکاری با بزرگان این سبک واقعاْ افتخاری بزرگ برای وی تلقی میگشت.
در اواسط دهه ۸۰ طی ملاقاتی که جو ستریانی با دوست قدیمی و شاگرد گیتار خود یعنی استیو وای داشت، با بیسیست گروه یا همان استو هم آشنا گردید. آن سالها برای ستریانی با موفقیت سپری میشد پس طی توافقی که با استو هم بعمل آمد مقدر شد تا به گروه ستریانی بپیوندد.
روزهای محبوبیت و شهرت یکی پس از دیگری در کنسرتهای باشکوه جو ستریانی به سراغ استو هم میآمدند. همکاریهای استو در آلبومهای بدون کلام جو ستریانی و نوازندگی همراه او دیگر برای وی عادی شده بود! استو هم، در آلبومهای Not of This Earth در سال ۱۹۸۶، Surfing with the Alien در سال ۱۹۸۷، Dreaming 11 در سال ۱۹۸۸ و آلبوم Flying in a Blue Dream بسال ۱۹۸۹ که با خوانندگی ستریانی همراه بود، حضور داشت.
در همین سالها بود که استو استعدادهای خود را به رخ هوادارانی که ناخواسته بدست آورده بود میکشید. آلبومهای سولوی وی یکی پس از دیگری وارد بازار میشدند که عبارتند از Radio Free Albemuth در سال ۱۹۸۸، Kings of Sleep در سال ۱۹۸۹ و آلبوم The Urge بسال ۱۹۹۱. دیگر او استوارت هم نامیده میشد و نه بیسیست گروه جو ستریانی!
در سال ۱۹۹۰ استو به سوی دوست قدیمی خود استیو وای شتافت. وای برای آلبوم Passion and Warfare به نوازندگی او احتیاج داشت. با تمام موفقیتها و فشردگیها در طول دهه ۹۰ برای استوارت او تصمیم به تشکیل گروهی سه نفره به نام GHS گرفت. GHS برگرفته شده از نامهای سه عضو این گروه میباشد. G: Frank Gambale بعنوان گیتاریست، H: Stu Hamm بعنوان بیسیست و S: Steve Smith بعنوان درامر. پروژه GHS کاملاْ موفقیتآمیز به کار ادامه میداد
. آنها موفق به تولید سه آلبوم با نامهای Show Me What You Can Do در سال ۱۹۹۸، Light Beyond در سال ۲۰۰۰ و آلبوم GHS 3 در سال ۲۰۰۲ شدند. همچنین استو بعد از مدت ۹ سال فرصت تولید کردن آلبوم سولوی دیگری با نام Outbound را در سال ۲۰۰۰ بدست آورد.
از دیگر همکاریهای وی با جو ستریانی میتوان به حضور در کنسرت G3: Live in Concert در سال ۱۹۹۷، نوازندگی برای آلبوم Crystal Planet در سال ۱۹۹۸ و کنسرت Live in San Francisco در سال ۲۰۰۱ اشاره نمود.
همچنین از طرف هنرمندان دیگر برای ضبط آثارشان دعوت به همکاری شد که از میان آنها میتوان به دعوتهای Richie Kotzen، Adrian Legg، Michael Schenker، Steve Fister، James Murphy و خیلیهای دیگر اشاره نمود.
استو هم، در بسیاری از آلبومهای یادبود شرکت داشت که میتوان به کارهای Peter Green Songbook برای یادبود Peter Green و Stone Cold Crazy برای یادبود Queen و Bat Head Soup برای یادبود Ozzy Osbourne و Working Man برای یادبود Rush و Not the Same Old Song and Dance برای یادبود Aerosmith و Humanary Stew که برای یادبود Alice Cooper ترتیب داده شده بود شرکت کرد و افتخار آفرید.
نویسنده :
حمیدرضا ملاهادی
Related posts: