اختصاصی خانه گیتار ایران
پوخول در زمانی که در چهارمین جلسه ی کلاس لیریدا (Llerida) شرکت می کرد، داستان کوتاهی را به تحریر درآورده است که این داستان در کتاب (Guitar Travels ) خلاصه شد و در سال ۱۹۶۸ به چاپ رسید.
…. صدای بدون ناخن باعث می شود احساسات انسان، فراتر از مرز خود پیش رود.
پوجول در بارسلونا شروع به نواختن واراسیون های لوبت (Llobet’s Variations) کرد. یکی از نکات جالب این بود که لوبت نیز در سالن حضور داشت، اما به دلیل اینکه او در قسمت بالای سالن نشته بود، تماشگران قادر به مشاهده عکس العمل او در هنگام نواختن قطعاتش بوسیله ی پوخول نبودند.
Andres Segovia, Miguel Llobet, Emilio Pujol, Daniel Fortea
بعد از نوازندگی او لوبت اضحار کرد که من همه ی نت ها را به طور واضح شنیدم، او حتی اظهار کرد که واراسیونی که برای دست چپ بود را نیز به طور کامل شنیده بود. بعد از این ماجرا کوبدو (Cubedo) که یکی از شاگردان پوخول بود و اتفاقا او نیز بدون ناخن نوازندگی می کرد به شهر سینا آمد و در آنجا به نوازندگی پرداخت.
بعد از نوازندگی چند میزان اول قطعه، سگویا جلوی او را گرفت و به او گفت که صدای گیتار تو به گوش من نمی رسد و نت ها به صورت واضح اجرا نمی شود. سگویا نیز نظر دیگر نوازندگان را خواستار شد، بعضی از نوازندگان با او موافقت کردند و بعضی دیگر با او موافقت نکردند. سگویا نیز بلافاصله از جان ویلیامز درخواست کرد تا قطعه ای را که کوبدو اجرا کرده بود را ، اجرا کند. البته در آن زمان پوجول در بین نوازندگان حضور نداشت.
بعد از مدتی پوخول متوجه شد که کوبدو کمی دلسرد شده است. بعد از همه ی این ماجرا ها پوجول روزی به طور اتفاقی سگویا را ملاقات کرد و از او دلیل ناراحتی و دلسرد شدن کوبدو را سوال کرد. سگویا نیز در جواب او گفت: منظور تو این است که او به خاطر یک مشکل کوچک علاقه خود را به نوازندگی از دست داده است. به نظر من او باید قبول کند که صدای گیتارش به گوش نمی رسد و نت ها به طور واضح اجرا نمی شوند.
پوخول نیز گفت: تو من را واقعا متعجب کرده ای. او تا اکنون سه کنسرت در لیسبون برگزار کرده است و هرگز کسی از او ایراد نگرفته است ،که صدای گیتارت به گوش نمی رسد یا نت ها به طور واضح اجرا نمی شوند….
پوخول همیشه تاکید می کرد که در هنگام نواختن با ناخن های دست، شما صدایی را خواهید شنید که همیشه به آن عادت کرده اید. حال اگر با گوشت انگشتان به نوازندگی بپردازید صدایی را که خواهید شنید، مانند لباس یا پارچه ای است که فقط طرح و رنگ آن تغییر کرده است. می گویند لوبت یکبار ذکر کرده است که من به شخصه از صدای نواختن گیتار بدون ناخن لذت می برم، اما همیشه این را هم تصور می کنم که اگر پوخول از ابتدا شروع به نوارندگی با ناخن می کرد و در تمامی کنسرت هایش با ناخن های دست به نوازندگی می پرداخت هرگز دلیلی را مشاهده نمی کرد که بخواهد بدون ناخن ها ی انگشتان به نوازندگی بپردازد.
او تارگا نبود که برای کشف اعماق هنر خود را قربانی کند، او انسان بسیار باهوشی بود که می توانست به عنوان یک نظریه پرداز و طراح مطرح شود نه به عنوان یک راهنما و اجرا کننده
Related posts: