روش سوزوکی با گوش دادن شروع می شود، درست مثل کودکی که زبان مادریش را فرا می گیرد. قبل از آنکه کودک آلت موسیقی را به دست گیرد، باید به صدای آن گوش کند. به این صورت، وقتی نواختن را آغاز کرد، موزیک آنرا در مخیله اش دارد.در متد سوزوکی همراهی والدین که باید در موقع درس حاضر باشند، ضروری است. آنها باید دستورات معلم را یادداشت کنند و در خانه به کودک یادآوری نمایند.این روش تنها دو درصد موزیسین های حرفه ای ژاپن را تامین می کند. اما فارغ التحصیلان این آکادمی موسیقی خوشحالند که در عوض موزیسین های حرفه ای و نابغه، افرادی بار می آیند که بلدند گوش کنند ، صبور باشند و از زیبایی لذت ببرند.
سوزوکی، ویلنیست، معلم و فیلسوف انسان دوست ژاپنی نیز فعالیتهای بسیار چشمگیر و موفقیت آمیز در زمینه آموزش موسیقی به کودکان داشته است. او در سال ۱۹۲۱ ژاپن را ترک کرد و به نقاط مختلف دنیا سفر نمود. بالاخره تصمیم گرفت در آلمان بماند و به تحصیلات موسیقی ادامه دهد. به همین منظور ابتدا از انجمنهای گوناگون موسیقی در برلین دیدار کرد تا استادی برگزیند.
تاثیر عمیقی کوارتت “کارل کلینگر” ( Karl Klinger) سبب شد که به ملاقات وی در رفته و شاگرد او شود. سوزوکی در چهارچوب آموزشهای “کلینگر” جنبه های تکنیکی نواختن ویولون و بیان هنری موسیقی را آموخت و سالها بعد به دلیل بیماری سخت مادرش دوباره به ژاپن بازگشت و در دانشگاه های توکیو و جا های دیگر به تدریس ویلن پرداخت. در این زمان بود که به تعلیم و تربیت کودکان خردسال علاقمند شد. بعد از جنگ جهانی دوم همدردی و علاقه اش به کودکان را وارد حرفه اش کرده و زندگی خود را وقف آموزش موسیقی به کودکان نمود.
روش او بر اساس این اعتقاد بود که توانایی موسیقایی، استعداد ذاتی نیست، بلکه قابلیتی است که می توان آنرا پرورش داد. توانایی های بالقوه کودکان رشد خواهد کرد. به شرط آنکه برای آنها، تعلیم صحیح و محیط فراگیری مناسب فراهم شود.
او آموزش موسیقی را همانند آموختن زبان مادری میدانست و معتقد بود، کودکان در اثر شنیدن مکرر لغات مختلف که توسط مادران ادا می شود خیلی زود این لغات را یاد میگیرند و قسمتی از حافظه آنها شکل میگیرد و ظرف مدت چند سال چنان به زبان مادری خود سخن خواهند گفت که تعجب همگان را بر می انگیزد. سوزوکی این تئوری را در مورد آموزش ویلن به کار برد و به تمام کودکان قطعات باخ، ویوالدی، هندل و موزارت را آموخت و آنها خیلی زود یاد گرفتند، قطعاتی را که به وسیله شنیدن ملودی های کوتاه، که بارها تکرار می شدند بنوازند. تا اینکه بالاخره کل اثر را حفظ نمایند.
بدین ترتیب اگر هزاران کودک از سراسر کشور دور هم جمع میشدند، قادر بودند بدون داشتن تمرین قبلی با هم گروه نوازی کنند. سوزوکی به آموزش ذهنی اعتقادی نداشت و معتقد به آموزش شفاهی بود.
همان روش که سالهاست در کشور ما رایج است و موسیقی ایرانی را از قدیم به صورت شفاهی یا به قولی “سینه به سینه” آموزش می داده اند، و کسانی که با این روش آموزش دیده اند، چه در کشور ما چه در سایر نقاط دنیا، بعنوان بهترین و شاخصترین نوازندگان دنیا مطرح شده اند.
این متد برای گیتار نیز تدوین شده است که علاقمند به آموزش با خواندن شیوه آموزش موسیقی سوزوکی ( میتوانید سلسله مقالات مربوط را در وب سایت گفتگوی هارمونیک مطالعه نمایید ) از متد مخصوص به گیتار نیز در آموزش خود بهره ببرند.
برای دانلود قسمت اول این مجموعه یه همراه فایل صوتی میتوانید به انجمن تخصصی گیتار ایران – بخش گیتار کلاسیک – بانک نت مراجعه نمایید .
منابع :
بی بی سی فارسی
گفتگوی هارمونیک
Related posts:
- کتاب های آموزشی فلامنکو
- نکات مفید آموزشی گیتار – شماره یک
- حرکات کششی برای نوازندگان
- مهارت و فن تنظیم برای گیتار
- ضبط قطعات برای پیشرفت در نوازندگی
- هدیه ای برای عشق به خدا
- شش نکته طلایی برای مقابله با اضطراب در نوازندگی
- شش سوئیت برای تکنوازی ویولنسل
- آیا امکان یادگیری فلامنکو برای افراد غیر اسپانیایی و غیر کولی وجود دارد ؟