نویسنده: مارک آنتونی
ترجمه :ساعی مغیثی
استقاده از مطالب برای دیگر سایت ها به هر نحوی ممنوع میباشد
اجرای موسیقی در صحنه برای بعضی از موسیقیدان ها، بسیار دلهره آور و وحشت انگیز است. این امر کافی نیست که یک نوازنده بتواند قطعات را به خوبی اجرا کند، بلکه اجرا برروی صحنه به همراه دلهره و ترس می تواند موجب از بین رفتن یک رسیتال عمومی گیتار شود، و هیچ احساسی مخرب تر و ناامید کننده تر از این نمی باشد که احساس کنی قادر به اثبات مهارت و هنر نوازندگی خود به دیگران نیستی.
یکی از ویژگی های جالب درمورد اضطراب و ترس از اجرا برروی صحنه، که درباره آن بارها بحث شده است، صدای سکوت می باشد. زمانی که شما قصد اجرا برروی صحنه را به صورت سولو دارید، نگامی که می نشینید به راحتی می توانید سکوتی را که در صحنه حاضر است را احساس کنید و تنها صدایی را که از این پس می شنوید صدای سازتان است.
به خاطر دارم که در یکی از کنسرت های آموزشی ، یکی از شاگردانم قصد اجرای قطعاتی ار آلبنیز را داشت. قبل از اینکه دست به اجرای قطعه بزند، به راحتی لرزش دستانش را مشاهده می کردم.
در آن زمان از خود سوال کردم که آیا او قادر است دستانش را در هنگام اجرا به درستی و ظرافت حرکت دهد و در مقابل قطعات تکنیکی و مشکل آلبنیز مقاومت کند. او اجرای بسیار خوبی را از خود به نمایش گذاشت و اشتباهات بسیار کوچکی در هنگام اجرا داشت.
همانطور که ملاحظه کردید بعضی از نوازندگان به ترس و اضطراب غلبه می کنند، و بعضی دیگر هرگز پاسخی برای مشکل شان پیدا نمی کنند. یکی از روش های تاثیر گذار و مثبت برای حل این مشکل تمرین کردن قطعات تا حدی است که انگشتان شما به صورت خودکار حرکت کنند. همچنین می توانید در هنگام تمرین خود را در حال اجرا برروی صحنه فرض کنید یا می تواید قطعات خود را ضبط کنید، این عمل ، به شما احساسی را می دهد که مخاطبان و تماشاگرانی به نوازندگی شما گوش می دهند. تنها قادر بودن به نواختن یک قطعه که کافی نیست. بلکه اجرای آن با غلبه بر ترس و اضطراب مهم است.
برای این کار نیاز است که ابتدا سعی کنید به نقطه ای برسید که قطعه مورد نظرتان را به درستی اجرا کنید و با آنالیزو تفسیر کردن آن به بهترین شکل ممکن آن را اجرا کنید.
اما برای غلبه بر ترس باید چه نکاتی را رعایت کنیم؟ ی
کی از نکات مهم در این راستا، داشتن تکنیکی استوار و یکپارچه است. این همان تکنیکی است که شما باید برروی آن در هنگام اجرا تکیه کنید. اگر تکنیک شما استوار و یکپارچه نباشد، مانند تمریناتتان در خانه، مرتکب اشتباه های فروان می شوید. دیوید راسل در این مورد می گوید:
تکنیک را همیشه به عنوان یک عنصر و قطعه سازنده یک ساختمان و ساختار بلوکی در نظر بگیرید. پس برای استوار ساختن آن باید به درستی پی ریزی کنیم و هر قطعه را دی جایگاه درست خود قرار دهیم.
جان ویلیامز درباره این موضوع در مصاحبه با رادیو چنین می گوید:”
زمانی که برای اولین بار قصد اجرای قطعه جدیدی را دارم و یا آن را برروی صحنه اجرا می کنم، اضطراب و ترس فراوانی را دارم. شاید این بدین معنا باشد که ، تا وقتی آن راه را طی نکرده اماست و سختی های آن را نچشیده ام، برایم طی کردن آن وحشت برانگیز است.
اما من اعتقاد دارم که تمامی اضطراب ها و وحشت ها نتیجه ی فقدان اعتماد به نفس است. باید نکته را در همین جا به شما بگویم، اگر از اجرا برروی صحنه مضطرب می شودید، هرگز به صورت سولو به روی صحنه نروید، حداقل به صورت دوئت یا با تعداد همراهان بیشتری قطعات دیگری را اجرا کنید. این کار باعث میشود، او در ادامه ذکر می کند که این کار باعث می شود به مرور زمان از ترس و اضطراب نوازنده برروی صحنه کاسته شود.”
کارین اسکاپ Karin Schaupp یکی از نوازندگان قدرتمند گیتار کلاسیک که در حول این موضوع مهارت فراوانی را دارد، می گوید:
” سعی کنید زمان کوتاهی را برروی نکات و اشکالاتان در مورد اجرا صرف کنید.”
وی تحقیقات زیادی را در زمینه روانکاوی ورزشکاران برای مقابله با اضطراب انجام داده است. آرامش، تصور مثبت و از بین بردن افکار منفی از تکنیک هایی است که او پس از تحقیق از آن ها در هنگام نوازندگی گیتار استفاده می کند. او اشاره به این می کند که دلایل اضطراب و وحشت از اجرا برروی صحنه می تواند برای هر شخص با دیگران تفاوت داشته باشد، پس باید همیشه سعی کرد دلایل اضطراب و ترس از اجرای خودمان را کشف کنیم.
Related posts: