مردم اروپا غرب را سرزمین شب و شرق را سرزمین صبح مى نامیدند. بنابراین تعریف هرگاه سخن از موسیقى به میان مى آید آن را به موسیقى سرزمین شب و یا سرزمین صبح تقسیم بندى مى کنند. در اینجا گذرى کوتاه بر موسیقى سرزمین شب یا به طور کلى اروپا خواهیم داشت.
تاریخ نگاران موسیقى در ارزیابى خود نسبت به موسیقى اروپا به منتهاى زمان، مکان، آهنگساز و برنامه موسیقى توجه خاصى داشته اند.

 

گیلبرت رانى یکى از تاریخ نگارانى است که اعتقاد دارد موسیقى پولیفون (چندصدایى) در اروپاى قرن ۹ آغاز شده است. او همچنین کشورهاى آلمان، سوئیس، فرانسه، انگلیس، ایتالیا و سوئد را از پیشگامان این هنر مى داند. دست نویس آثار او از قرن ۱۱ و ۱۴ به سال ۱۹۹۶ در شهر مونیخ به چاپ
رسیده است. با وجودى که موسیقى پولیفون یا چندصدایى ساده ابتدا در قرن ۹ به وجود آمده اما در قرن ۱۲ شکل و قوام گرفته است.

۴۰۰ سال پس از تولد مسیح کشیش شهر میلان(ایتالیا) فردى به نام آمبرسیوس براى اولین بار آوازهاى شرقى را وارد کلیسا کرد. این موسیقى ترکیبى از موسیقى ساده دوران باستان و سرود هاى معابد یهودى بود. همین طور پاپ گرگوآر اول در پایان قرن ۶ سرودهایى را جمع آورى کرد و در مجموعه اى به نام آنتى فونال جاى داد. آنتى فونال همان کرال دوصدایى بود که گروه اول مى خواند و گروه دوم پاسخ مى داد. این مجموعه تک آوایى، یک اکتاوى، بدون ریتم، با زبان لاتین، داراى ملودى بسیار ساده و پیرو سیستم مدال بود.

در این زمان گروه هایى نیز بودند که از شهرى به شهر دیگر مى رفتند و براى مردم کارهاى آکروباتیک انجام مى دادند و طبل مى زدند. تروبادور و تروور: این موسیقى در مراسمى که در آن شوالیه ها و جنگجویان زبردست شرکت مى کردند به اجرا در مى آمد. تاریخ ظهور آن را قرن یازدهم و اتمام آن را به قرن سیزدهم در کشور فرانسه نسبت مى دهند.

مى گویند که در مدح و ستایش خانم ها اجرا مى شد و مردم عامى نیز این موسیقى شاعرانه را دوست مى داشتند. از این موسیقى صفحاتى وجود دارد و مقدار قابل توجهى شعر و ۲۶۰ ملودى باقى مانده است. مارکا برو کاسکونى نماینده مهم این بخش از موسیقى است.تروور نیز در شمال فرانسه رایج بود که از آن حدود ۴۰۰ شعر که ۱۴۰ تاى آن نیز ملودى هستند باقى مانده است. نماینده مهم این بخش از موسیقى فردى به نام آدام دلاهاله است. در این دو نوع موسیقى آهنگساز همزمان شاعر نیز بوده و آوازهاى عاشقانه و گاه سیاسى مى خوانده است.

1622 gerrit van Honthorst درباره موسيقى قرون وسطى موسیقى فولکلور: این کلمه نخستین بار توسط گودفرید هردر به سال ۱۷۷۸ آفریده شد اما این موسیقى به سال ۱۵۰۰ به اوج شکوفایى رسید. موسیقى فولکلور انعکاس روابط انسانى است که در ملودى هاى ساده تبلور پیدا مى کند.ارتباط انسان با طبیعت و اجتماع در این موسیقى نمایان مى شود آفرینندگان یعنى شاعران و آهنگسازان این موسیقى ناشناس مانده اند و در تاریخ تنها به ذکر قرنى که در آن این موسیقى به ظهور رسیده اشاره شده است. اینکه به طور دقیق در چه تاریخى حضور باثبات ترى داشته اند چندان روشن نیست در هر صورت این موسیقى بسیار ساده و قابل خواندن براى هر فردى بوده است و گاه نیز بداهه و چندصدایى نیز خوانده شده است.

مینه زانگ: این موسیقى شاعرانه در آلمان رایج بود و اشعار غنایى، سیاسى، اخلاقى و مذهبى را نیز شامل مى شد. از نیمه قرن ۱۲ بسط و گسترش پیدا کرد و تحت تاثیر تروبادور و تروور قرار گرفت و با اشعار خود به مدح و ستایش خانم ها برآمد و همین طور در مراسم جنگجویان و شوالیه ها اجرا شد. اولین فاز این موسیقى به نام مینه زانگ هاى دانوبى(تقریبا۱۱۷۰-۱۱۵۰) که توسط شاعرانى که در مکان هایى در نزدیکى دانوب مانند کورنبرگ و رگنزبورگ زندگى مى کردند به ثبت رسید و یکى از برجسته ترین و معروف ترین آنها دیتمار فون آیست بود و دومین فاز مینه زانگ ها
موسیقى ستایش زنان که اولین بار در مکان هایى در راین شکل گرفت و از معروف ترین نمایندگان آن فریدریش فون هازن و هاینریش فون فلدکه بودند.

زن در اینجا یک موجود دست نیافتنى و یک ایده آل براى شوالیه ها به حساب مى آید. سومین فاز این موسیقى به سال ۱۱۹۰ با آوازهایى از هاینریش
فون مورنگن شکل گرفت. همچنین والتر فون در فوگل وایده که بین سال هاى ۱۱۷۰ تا ۱۲۳۰ زندگى کرد آوازهاى شاعرانه و سیاسى سروده است.
آرس آنتیک و آرس نوا: قرون وسطى به دو دوره هنرى تقسیم مى شود. آرس آنتیک که حدود ۴۰۰ سال و آرس نوا که حدود ۱۰۰ سال طول کشید. به سال ۱۲۳۰ آرس آنتیک در شهر پاریس متولد شد و احتمالاً تا سال ۱۳۲۰ ادامه پیدا کرد.

در این مکتب هنرى موسیقى پولیفون گسترش پیدا کرد و از میان آن موتت شکل گرفت. موزیسین و تئوریسین معروف یاکوب فون لوتیش از استمرار و بقاى آرى آنتیک در مقابل آرس نوا به سال ۱۳۳۰ حمایت کرد.

پاپ یوهانس اجازه داد تا آرس آنتیک به عنوان موسیقى پولیفون در کلیسا مورد استفاده قرار بگیرد. یاکوب فون لوتیش معتقد بود که این مکتب هنرى در اواسط قرن ۱۳ وجود داشته و نمایندگان بارز آن فرانکو فون کلن، لامبر توس و پتروث د کروس بوده اند. بنابراین آرس آنتیک موسیقى منزورال ـ پولیفون بود که در شمال فرانسه و به خصوص در پاریس بین سال هاى ۱۲۳۰ تا ۱۳۲۰ به منصه ظهور رسید و به دنبال آن مکتب هنرى آرس نوا شکل گرفت.کلمه آرس نوا ابتدا روى یک دست نویس که از فیلیپ دویترى به سال ۱۳۲۰ در پاریس باقى مانده دیده شده است.

این نشان مى دهد که در آن زمان یک جریان هنرى تازه اى شکل گرفته و رواج پیدا کرده است. کتاب هایى که از ریاضى دان پاریسى یوهان د موریس به نام آرس نوا میوزیکا به سال ۱۳۱۹ و همچنین از یاکوب فون لوتیش با نام اسپکلوم موزیک وجود آرس نوا را مورد تایید قرار مى دهند. این نیز یک مکتب هنرى بوده که تا صدسال دوام یافته است.

علیرضا سعادتمند
sharghnewspaper.com
این مطلب را به اشتراک بگذارید:
cloob درباره موسيقى قرون وسطى viwio درباره موسيقى قرون وسطى twitter درباره موسيقى قرون وسطى facebook درباره موسيقى قرون وسطى google buzz درباره موسيقى قرون وسطى google درباره موسيقى قرون وسطى digg درباره موسيقى قرون وسطى yahoo درباره موسيقى قرون وسطى

هیچ مطلب مرتبطی وجود ندارد