سولئارس یک توکه بسیار بسیار مهم و شاید مهمترین توکه در فلامنکو می باشد عده ای آن را قلب فلامنکو می دانند چرا که یکی از دستگاههای پایه فلامنکو است و بسیاری از توکه های دیگر از آن گرفته شده است مانند بولریاس. همانند بسیاری موارد دیگر در فلامنکو ریشه های دقیق تاریخی سولئارس ناشناخته و بحث انگیز است .
احتمالاً مهمترین مرکز رشد سولئارس به نطقه تریانا در سویلیا برمی گردد اما مناطق دیگری نیز آن را تحت تاثیر قرار داده اند . برخی مورخین فلامنکو سولئارس را قدیمی ترین شکل فلامنکو می دانند .
احتمالاً سولئارس از کلمه سولئا که حالت تخریب شده کلمه (سولداد ) به معنای تنهایی و اوتروا می باشد گرفته شده است . سولئارس هم برای تکنوازی و هم برای رقص و آواز استفاده می شود.
اشعار و آوازهای آن دارای مضامین فلسفی یا ماجراهای غم انگیز عشقی ویرانی و مرگ است .هنگامی که خواننده در حال خواندن یک قطعه سوزناک از زندگی خود می باشد،رقاصه با حالتی خشمناک آن داستان را با حرکات خود به نمایش در می آورد.
امروزه این سبک چه به عنوان تکنوازی و چه در همراهی رقص و آواز دارای ریتمی جدی و با عظمت است که سرشار از احساسات پر حرارت و غم انگیز است.
ساختار ریتمی ( کومپاس) سولئارس دارای چنان نقش اساسی اسن که اگر بتوانید با درک و احساسی عمیق از ضربات تاکیدی این توکه کاملا به آن مسلط شوید در حقیقت بسیاری از مشقتهای یادگیری فلامنکو را پشت سر گذاشته اید.
ریتم سولئارس بر پایه تکرار ۱۲ ضرب با فواصل مساوی میباشد که در آن ضربهای :
۳-۶-۸-۱۰
هیچ مطلب مرتبطی وجود ندارد