مترجم : میثم
بیک محمدی
نوازنده و مدرس گیتار الکتریک
مدیر بخش راک
نویسنده : تروی استتینا
استقاده از مطالب برای دیگر سایت ها به هر نحوی ممنوع میباشد
maysammuhammady@gmail.com
من طرفدار پرو پا قرص دنبال کردن انگیزه و علائق درونی هستم. بنابراین شاید فکر کنید فقط زمانی که انگیزه و اشتیاق دارید و به قول خودمان حسش را دارید باید تمرین کنید. این طرز فکر کاملا ً اشتباه است. درسته، ما نمی خواهیم خودمان را بیش از حد خسته و فرسوده کنیم، اما این موضوع بدین معنا نیست که هر روز قبل از تمرین منتظر جمع شدن ابرها باشیم تا انگیزه را مثل باران بر سرمان نازل کنند. نکته این است که باید درک درستی از چگونگی کارکرد انگیزه به دست بیاوریم.
بسیاری از ما فکر می کنیم که انگیزه مقدم بر عمل است. یک میل شدید نسبت به چیزی پیدا می کنیم و دست به کار می شویم. عکس این قضیه نیز می تواند درست باشد. شاید در مورد چیزی خیلی احساس شوق و ذوق نکنیم، اما به هر حال تصمیم به انجام آن می گیریم چراکه فکر می کنیم باید آن کار را انجام دهیم. پس وقتی دست به کار شده و درگیر کار می شویم، انگیزه و تحرکمان بالا می رود. هر چقدر بیشتر وارد کار شده با انگیزه و مشتاق تر نیز می شویم. قطعا ً بسیار خوب است که انگیزه و اشتیاق ما را به حرکت و عمل وا دارد، اما اغلب عمل است که انگیزه را ایجاد می کند.
بنابراین منتظر نشستن تا اینکه حس و حال و حوصله کاری به سراغمان بیاید، پاسخ ما نخواهد بود. گاهی اوقات باید خودتان این حال و حوصله را ایجاد کنید. فرض کنید که باید تمرین کنید، اما در حال حاضر و در این لحظه حس و حالش را ندارید. این کاریست که انجام می دهید:
به خودتان بگوئید:” فقط ۱۵ دقیقه تمرین می کنم.” آسان است، درسته؟
مسلما ً، اینکار را می توانید انجام دهید. اما می بینم که می گوئید ۱۵ دقیقه هیچ کار خاصی را انجام نخواهد داد. باید ساعتها تمرین کنید، درسته؟ بذارید این سئوال را مطرح کنم: در ۱۵ دقیقه بعد، آیا می توانید انتظار انجام کار بیشتر از این ۱۵ دقیقه ای که ارزش تمرین را دارد انجام دهید؟
قطعا ً خیر. پس لازم نیست که اکنون نگران برنامه ریزی برای بقیه روز خود باشید. فقط بنشینید و ۱۵ دقیقه در ۱۵ دقیقه بعد بنوازید.
در واقع موتور کار اینجاست. بعد از چند دقیقه، شرط می بندم که در گیر کار شده و وقتی که به ساعت نگاه می کنید متوجه می شوید مدت زیادی است که آن ۱۵ دقیقه تمام شده است. اما هنوز نمی خواهید که دست از کار بکشید، هان؟ خوب پس، فکر می کنم بهتر است که برای ۱۵ دقیقه دیگر کار را ادامه دهید. بله، به نوعی به خود دروغ می گوئید، اما نه واقعا ً. منظورم اینست که اگر بعد از ۱۵ دقیقه درگیر کار نشدید، همیشه می توانید دست از کار بکشید.
بعضی اوقات اینکار به من جواب می دهد چون من انسانی کمال گرا هستم. برای بعضی از ما سخت ترین بخش هر کار، شروع آن است. همه ما گهگاهی در انجام کارها تعلل کرده و آنهارا پشت گوش می اندازیم. روش برخورد با آن به این شکل خواهد بود- برای اینکه خود را وادار به انجام کاری که می دانید باید انجام دهید بکنید، اما به اندازه کافی انرژی ندارید تا غلطک را به حرکت درآورید- بوسیله کم کردن کار تا جائی که انرژی لازم برای شروع را داشته باشید، انجام آنرا برای خود آسان کنید.
نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد وضعیت و مقدمه چینی شماست. شروع کار را برای خودتان سهل و آسان کنید. گیتارتان را در جعبه اش نگذاشته و آنرا زیر تخت پنهان نکنید. آنرا بر روی Stand بگذارید تا به شما زل بزند، بهتان یاد آوری کند و توجهتان را جلب کند، همه کابلها و سیمها را متصل نگه دارید تا همه چیز مهیای دست به کار شدن باشد.
یک فضای صمیمانه در رابطه با سازتان ایجاد کنید. آیا برای کتابها و نتهای خود پایه نتی دارید که وقتی گیتارتان در دستتان است براحتی بتوانید آنها را بخوانید؟ یا اینکه مجبورید در تاریکی آن هم بر روی تخت این کار را انجام دهید؟ آیا مترونوم یا درام ماشینتان در دسترستان هستند؟ دستگاه پخشتان چطور؟ آیا پدالها و افکتهایتان آماده کار هستند؟
ارزشش را دارد که کمی وقت صرف کنید و وسائل و تجهیزاتتان را در دسترس قرار دهید. وقتی آسان باشد، شروع کردن دیگر کار خیلی بزرگی نخواهد بود. گیتارتان را بردارید، چند تا دکمه را فشار دهید و حالا همه چیز آماده است. سازتان آنجا نشسته، دعوتتان می کند که برش دارید و چند آکورد را بنوازید حتی اگر فقط ۱۵ دقیقه زمان دارید.
نکته دیگر: وقتی به تمرین کردن می اندیشید بهتر است به خودتان بگوئید:” می خواهم امروز x ساعت تمرین کنم یا ترجیح می دهم x ساعت تمرین کنم” نه اینکه ” باید یا مجبورم که فلان ساعت تمرین کنم.” چه فرقی می کند؟ دوتای اولی درست هستند، اما سومی خیر. شما اجبار به انجام هیچ کاری ندارید. هیچ کس اسلحه روی سرتان نگذاشته. اما کلمات دارای قدرت هستند، ما با کلمات فکر می کنیم.
آنها به نگرش ما، به دنیای ما و در نهایت به هدف و مقصدمان شکل می دهند. “باید” چه مشکلی دارد؟
خوب این “باید” می گوید که شما تحت فرمان و کنترل خود نیستید و منبع کنترل در جای دیگری خارج از وجود شماست. در طی زمان، احساس اینکه سر رشته امور در دستتان نیست شما را ناخشنود کرده و انگیزه و اشتیاقتان را می کشد. بنابراین، در مورد چیزهایی که می خواهید یا ترجیح می دهید انجام دهید فکر کنید و با این کار دائما ً به خودتان یاد آور می شوید که تحت کنترل و فرمان خود هستید.
خلاصه مطلب
زمانی که انگیزه و الهام شما را در بر می گیرد، آنرا بگیرید چراکه یک هدیه و موهبت است. هر کاری می توانید برای پرورش و نگه داشتن آن در دسترس انجام دهید. اما همیشه انتظارش را نداشته باشید. گاهی اوقات شما نیز ناچارید که سهم خود را از کار به عهده بگیرید و برای به حرکت درآمدن غلطک کمی فشار بیاورید. باید حال و حوصله کار را ایجاد کنید، چگونه؟
با کم کردن کارتان به حدی که برای شروع به حد کافی کم و آسان باشد (سنگ بزرگ علامت نزدن است). وقتی که دست به کار شدید، احتمالا ً درگیر کار شده و انگیزه و تحرکتان بالا میرود. دوم اینکه، گیتارتان را جلوی چشم و آماده کار قرار دهید، تمام وسائل و تجهیزاتتان را در یک محل و در دسترس قرار دهید تا شروع کار برایتان راحت باشد. در آخر، به یاد داشته باشید که شما می خواهید که تمرین کنید نه اینکه مجبور باشید، هیچ اجباری در کار نیست.
Related posts:
- تمرین گیتار
- اجرا و ترس صحنه
- چگونه از تمرینات خود نتیجه بهتری بگیریم ؟
- تمرینات کششی دست چپ – قسمت اول
- چه زمان بیش از حد فشار آوردن خوب است؟ و چه زمان خوب نیست؟
- حافظه ی ماهیچه ها : چگونه انگشتانمان را آموزش دهیم؟
- چگونگی جلوگیری از مشکلات تاندونی قبل از مبتلا شدن به آنها
- فرت برد و انگشت گذاری
- آموزش گیتار ۱- دست چپ
- آیا باید به اجرای گیتاریست های دیگر گوش کرد؟