سخنان بزرگان موسیقی در زمینه نحوه تمرین

انتظار نداشته باش که یک روزه در همه جزئیات پیچیده استاد شوید.حتی برای مثال با سی بار تکرار یک متن مشکل و نواختن آرام ،با تمرکز کامل، همراه بامترونم، و توجه مفرط به جزئیات ،انگشتان عادتهای جدید را نمی توانند یکباره یاد گیرند.پیش از اینکه انتظار مشاهده ی هرگونه پیشرفتی را داشته باشید، باید همین رویه را با قدرت حداقل یک هفته هر روز تکرار کنید.

تمرین باید از ذهن آغاز شود، تمرین بدون فکر سرعت پیشرفت را کند می کند . اصلاح کردن اشتباهات که در مورد آنها فکر نشده است به مراتب
زمانگیرتر از کسب عادتها غلط است.( ویوین جوزف، ویولونیست)

حتی از دست دادن یک روز تمرین کافیست که تغییری در کنسرت ایجاد شود. البته نه آنقدر که هرکسی متوجه اش شود، ولی همانقدر کافیست تا در اجرایم تاثیر گذارد.(باری داگلس- کنسرت پیانیست)

سرعت پیشرفت همان قدر که به قدرت زمان هرجلسه تمرین وتعداد جلسه های تمریندر هر روز بستگی دارد و به کیفیت کارانجام شده نیز بستگی دارد. به عنوان یک راهنمایی کلی عمل آهسته و پیوسته همواره برعملیات ماراتن مانند برتری دارد، چرا که پس از حدود ۴۵ دقیقه ، کاهش تمرکز منجر به کاهش میزان نتیجه مطلوب می شود.

مهمترین چیزی که باید برای تمام موسیقی آموزان مورد توجه قرار گیرد تمرکز زیاد برای قدرت زمان کم در یک دوره ی بلند مدت است. هرگز به خودتان فشار وارد نکنید و عامل دیگری نیز نباید برشما فشار وارد کند. اجازه دهید مسائل در این میان تراوش کند ، فرو رود ونهایتا جا بیفتد. برنامه ی دقیق با استراژدی که خوب سازماندهی شده باشد درست از همان آغاز لازم است(فلیپ مونت،انجمن بین الملی گیتار)

برای اینکه اصلا پیشرفت امکانپذیر باشد، حسی روشن از هدف وجهت لازم است. تمرین بی هدف ، و بدون توجه متمرکز روی یک هدف خاص، ایجاد سرو صدایی بی فایده و هدر دادن وقت است. عادت رایجِ (از وسط قطعات نواختن)، اشتباهات تکنیکی و خطاهای موسیقایی را دست نخورده باقی می گذارد، اگر باعث تثبیت آنها نشود.

اجازه دادن به وقوع تنها یک خطا در در ریتم، جمله بندی، آرتیکولاسیون یا تکنیک و گذر از آن بدون تصحیح کردن می تواند بسیار خطرناک باشد.هرچه این اتفاق بیشتر رخ دهد ، تعداد خطاها نیز بیشتر خواهدشد. اما آنچه بدتر است این است که قوای ذهنی نیز دچار رکود خواهد شد و حساسیت های زیبایی شناسانه ی خود را از دست خواهد داد(پیترمورین،مدیر بخش موسیقی دانشگاه یهودی منوهین)

جدول برنامه ریزی شده دقیق ،نوشته شده و نصب شده روی پایه موسیقی،در صورتی که با جدیت پیگیری شود،تضمین کننده سودمندانه از هر دقیقه است، دراین صورت تمرین موسیقی تبدیل نواختن نیمه اتوماتیک و بی هدف خواهدشد.

زمان اختصاص داده شده برای تمرین یک انتخاب شخصی است،بستگی به عوامل پیوسته میزان لزوم ،میزان علاقه و امکان انجام آن دارد. هرچه به زمان کوتاهتری دسترسی داشته باشیم،نقش استرادژی که برای استفاده از آن زمان داریم برجسته تر می شود.( فلیپ مونت)

تمرین آهسته کلید اصلی مهارت تکنیکی است،البته نه آهسته تر از معمول، ولی واقعا آهسته،با توجه زیاد به ریتم. اجرای یک تمرین معنی دار و یافتن مشکلی از یک قطعه ،بسیار آهسته و به مدت بیست دقیقه بطور قطع نتیجه بهتری از نواختن پشت سر هم بیست تمرین متفاوت از یکدیگر را دارد.

من موسیقی که بتوانم آرام بنوازم را دوست دارم (ایگور استاوینسکی)

به عنوان تمرینات مقدماتی مکان یابی، انگشتها را به دقت روی سیم چهارم قرار دهید، جایی در میان صفحه، سپس آنها را به درستی روی فرت جا دهید و مطمئن شوید نوکشان به وسیله سیمها به دو بخش تقسیم شده است. حدود ده ثانیه محکم با انگشتانتان فشار وارد کنید. این کار شیارهایی روی سرانگشتها ایجاد خواهد کرد و سپس این شیارها به عنوان راهنماهایی برای صحت تمرین ها و گامهای بعدی عمل می کنند.

اگر فقط یک ساعت در روز برای تمرین وقت داشتم،گام ها را تمرین می کردم ،و اگر دوساعت وقت داشتم گامهای بیشتری(برای تمرین کردن) وجود داشت. (یاشا هایفتز)

پیش از اینکه روی یک مساله ی تکنیکی کار کنید اول آن را مشخص کنید. تبدیل بخش های مشکل به ساده ترین شکل ممکن، تمرین را معنی دارتر کرده و نتیجه را بهتر می سازد.یکبار پیانیستی مشهور گفت تمام دشواری های تکنیکی مسائل مربوط به انگشتان هستند.

نه تنها پاساژهای مشکل، بلکه مسائل پیچیده راکه به شکل ابتدایی ترین اصول بیان ، بررسی و مطالعه کنید.(آلفرد کارتون)

به هر شکل ممکن از انجام اشتباه هم ارز سازی سرعت اجرا با پیشرفت خوداری کنید. موسیقی مسابقه سرعت نیست ، که در آن نوازنده ی که زودتر به آخر قطعه رسد برنده باشد! کارکردنی که تنها به منظور رسیدن به سرعتهای بالاتر باشد فقط گپ بین نتها را کوتاه می کندو هیچ پیشرفتی در کیفیت نواختن نتها ایجاد نمی کند. عمیق ترین افکار یک آهنگساز در بیشتر مواقع در نواختن آرام و متفکرانه اش یافت می شود.

من معتقدم موسیقی باید در درجه اول و مهم تر از همه قلب را به هیجان آوردو این چیزی است که نمی توان به صرف ایجاد صداهای تند وبلند به آن رسید.(باخ)

تمرین یا اجرا: خود را در میانه راه گرفتار نکنید. توقف کنید، قسمتی را که اشتبا کرده اید تنها یکبار تکرار کنید و سپس ادامه دهید. پیشرفت تنها در صورتی امکانپذیر است که همه جنبه های تکنیکی که در هر مرحله رعایت شده باشد. با تمرین های ساده در نواختن نت های ساده ، خط اتصال ها، آرپژها ، آکوردهاو… شروع کنید. سپس بعد از چند روز( یا هفته) نوع پیچیده تری از همان تمرین ها را انتخاب کنید و همان روند قبلی را دبنال کنید.

تکنیک امپراطوری وسیعی است، زمین هایش به قدری وسیع است که شخم زده شوند و بذر آنها کاشته و سپس درو شود. در غیر اینصورت محصول آنها کم ، ناامید کننده وغیر منطقی خواهد بود.(فلیپ مومنت)

سعی کنید در مراحل آغازی یادگیری یک قطعه ، پایان اجرای آن را تصور کنید. تلاش برای القای بیان و احساس به یک قطعه ی کامل که فاقد احساس موسیقیایی است به مراتب سخت تر و وقت گیرتر است. در ابتدا عادت های تکنیکی باید ناآموخته باشد قبل از آنکه تفسیری درست رشد یابد. دادن حس تنها یک دستکاری تکمیلی نیست بلکه بخش جدای ناپذیری از موسیقی است. در هر صورت، اگر از ابتدا قصدمان این بوده، آنوقت یک اجرای گویا و اصیل نیاز به کار بیشتری نسبت به یک اجرا صرفا تکنیکی بدون فکر ندارد.

پارتیتور را جدا از ساز بررسی کنید، درغیر اینصورت انگشتان برایتان تصمیم خواهد گرفت. در ابتدا باید به هدف هنرهایتان یقین داشته باشید، سپس باید روی چگونگی انجام آن کار کنید.(باری داگلس)

اما از تلف کردن وقت برای تمرین پیوسته انگشتانتان روی گیتار نیز درحذر باشید، این تمرین برای بالابردن رشد چالاکی بی فایده اند.تنها چیزهای را که تمرین می کنید خواهید آموخت، و ورزش دادن انگشتانتان که هیچ ربطی به نوازندگی واقعی ندارد هیچ بهبودی را بدست نمی آید، جز ورزش انگشتان!

گذشته از اینکه برای رسیدن به چه تاثیری می کوشید(forte, piano, crescendo, ponticello, tasto) کمی مبالغه در کار همیشه خوب است ، مانند بازیگری که باید برای حضار بخشی کوچیک کار را باحرارت بیان کند. آنها همیشه کاری که تصور می کنید در حال اجرایش هستید را به همان شکل احساس نمی کنند، زیرا نیمی از آن تاثیر که امید بود به آن برسید توسط نوازنده شنیده می شود. اجرایی که نزدیک به اجرای نوازنده دیگری باشد سبب می شودکه کار شما تقلیدی و کپی برداری از کار اصلی باشد که احسای کمی از نیت موسیقی در آن باشد. عادت بسیار از گیتاریستها گوش دادن به آثار ضبط شده ی از نوازندگان خوب و مشهور است، سپس آنها همین شنیده ها را به عنوان پایه نوازندگی خود قرار می دهند. ویژگی برجسته یک اجرا اغلب آنهایی هستند که تا حدی مورد برداشت نادرست قرار گرفته و یا قضاوت های غلط در مورد آنها صورت گرفته است. آنها گوش را پر می کنند، بنابراین توجه شنونده جلب می شود واین قضیه منجر به این می شود که او قالب ها را بگیرد (چون معمولا آنها چیزها بیشتر از قالب هستند) واز آنها تقلید کند.روش عاقلانه تر هنگام یادگیری یک قطعه ی جدید این است که تا زمانی که آن قطعه را به خوبی و بارها نخوانده اید و شاید حتی آن راحفظ نکرده اید، از اجرای آن تنها به این منظور که ببینید چطور ادامه می یابد مقاومت کنید. اگر شما در دریافت بخش های مهم یک قطعه پس از یک یا دوبار خواندن مشکل دارید، در این صورت روشن است که مطالعه با چشمان و
درک شنیداری نیازمند توجه و تمرکز هستند.

هرگز ازاجرایی تقلید نکنید، هرچند اجرای برجسته ی باشد. در رابطه با افکار و تفسیرهای موسیقیایی صداقت و راستگوی داشته باشید،یک کار را آنگونه که احساس می کنید، بنوازید.اما در سبکی که با دوره و مودهای قطعه متناسب باشد.( ایلون روت ول)

میزان پیشرفتها که در مدت زمان اختصاص داده شده برای تمرین بدست می آید به کیفیت و شدت انجام کار بستگی دارد ، در زمان کوتاهتر با تمرکزاصولی روی بخش های اساسی و جزئیات مهم در مقایسه با حالتی که تمرین نامنظم و نامتناوب باشد به پیشرفت بیشتری می توان دست یافت.

هدف ازتمرین یک ساز ارتباط فرح بخش با موسیقی است، نه برای ایجاد شگفتی یا تاثیرگذاری و برای به راه انداختن بازهای عصبی که معمولا بیشتر منجر به ارضای مسائل روانی می شوند تا حس ناب موسیقیایی . سرازیر کردن تکنیک های بی معنی مثل بارش تگرگ است که زود آب می شود، اما اگر قلب حتی به ساده ترین شکل ممکن تحت تاثیر قرار گرفته شده باشد، تمرین لذت بخش و خاطرانگیز خواهدبود.(فلیپ مونت)

نوازندگان خود آموخته،باچشم پوشی از اندوخته های بزرگ موسیقیایی جهان که در طول قرن های پیاپی و با حضور موسیقیدان های بی شمار تراکم پیدا کرده است ،از افرادی فروتن تبدیل به نوابغ بزرگ شده اند.رفتار فروتنانه آنها در موارد زیر قابل توجه است:

باخ پدر است، مافرزندانش هستیم. آن افرادی از ما هم که کارهایی انجام داده اند بر او تکیه دارند. هرکس این حس را نداشته باشد ، انسان فرومایه است. (ولفگانگ آدامز موتزارت)

اجازه دهید جی.اس.باخ که حتی بزرگترین آهنگسازها هنرشان را از او یاد گرفته اند، آخرین سخن را بگویید. وقتی در سال های آخر زندگی راز موفقیتش را از او پرسیدند، پاسخ داد:

” من سخت کار کردم! اگرشما هم مانند من کوشا باشید، موفقیتی کمتراز من بدست نخواهی آورد

این مطلب را به اشتراک بگذارید: