بررسی موسیقی کریس سفیریس
اگر شما ظرف ۱۵ سال گذشته به موسیقی کانالهای تلویزیونی و یا رادیوهای داخلی یا خارجی گوش فرا داده باشید مطمئناً موسیقی مرد مورد بحث را شنیده‌اید. Chris Spheeris موسیقیدانی است که قصد دارم درباره آن توضیحاتی بدهم. علاوه بر اینکه یکی از ستونهای New Age و Jazz می‌باشد، موسیقی کریس در بازیهای المپیک، سریالهای تلویزیونی، مسابقات قهرمانی اسکیت، تبلیغات و برنامه های مستند بیشماری نیز به گوش رسیده است. با فروتنیش راه دشواری را ادامه می‌دهد تا بتواند به زیبایی، لذت و الهامی برسد و از این طریق در قلب میلیونها نفر جای پبدا کند.
همانطور که در شمال ایالات متحده از جایگاه بالایی برخوردار است اما تابستانها را در سرزمین اجدادیش، یونان، سپری می کند. اساس فرهنگ خود را در جایگاهی رفیع قبل از نوشتن اولین ملودیش به زبان مادری را بیان کرده است. از اولین تاثیرات موسیقیایی وی می‌توان به نواختن پیانوی کلاسیک توسط خواهر بزرگترش، خوانندگی موسیقی Folk یونانی توسط مادر و مادر بزرگش و گوش سپردن به ملودیهای خارق‌العاده عرفانی و سرودهای کلیسای ارتودکس یونانی اشاره کرد. اولین آموزشهای موزیکالش وقتیکه هنوز ۱۳ ساله نشده بود، شامل گوش دادن و بخاطر سپردن ملودیها، اشعار و هارمونیهای گروه بیتلز می‌شد. ظرف مدت یک سال هنگامیکه هنوز در یونان زندگی می‌کرد، برای خرید اولین گیتارش اقدام نمود. در ۱۴ سالگی به ساخت چند آهنگ پرداخت و در ۱۹ سالگی به عرصه موسیقی بعنوان یک حرفهای پا گذاشت.
تحت تاثیرات Joni Mitchell، گروه Genesis، Cat Stevens، گروه Talking Heads، Jimmie Spheeris و دیگر هنرمندان آن دوره بود. در آن زمان بهترین دوستش Paul Voudouris کریس را در بگونه‌ای حمایت می‌کرد که باعث فرا گرفتن اصولی ویژه حتی از سمفونیهای آن دوران می‌شد. بعد از شش سال، صدها اجرا و چهار اثر ضبط شده، در کارنامه آنها قرار گرفت سپس هریک از آنها راه خود را بطور جداگانه‌ای پیش گرفتند. آلبوم زیبای Enchantment در زمان معاشرت این دو موسیقیدان و در سال ۱۹۹۱ ساخته شد.
هیچگاه برای مدت زیادی به استراحت نمی‌پرداخت و همیشه انگیزه و پشتکاری برای ارائه کارهای خود داشت. کریس در ۲۵ سالگی استودیویی برای خود دست و پا کرد، اولین کیبوردش را در همان دوران خرید و سبک منحصر به فرد بدون کلام خود را به دنیای موسیقی معرفی کرد. او حرفهای زیادی در سبک New Age برای گفتن دارد. این امری کاملاً طبیعی است که شما بعنوان رهبر یک سبک آنرا هدایت کنید.
در مدت ۳ سال شروع به کارش بشکل انفرادی توجه نماینده شرکت Columbia Records را با ارسال چند دمو برای وی در شهر نیویورک را جلب کرد. در طول فقط چند هفته تبدیل به کسی شد که در بین کسانیکه در سبک بدون کلام New Age فعالیت داشتند صاحب لیبل اصلی شد. این کار خوش آمد گویی موسیقی شناسان در سرتاسر دنیا را برای وی به همراه داشت.
در طول مدت ۱۵ سال فعالیت هنری حرفهای به تولید آلبومهای زیر دست یافت و دیدگاه خود از موسیقی را به جهانیان نشان داد. دیدگاهی که همه ما شنودگان حرفهای به نحوی آنرا ستایش می‌کنیم. تاثیرات خاصی که موسیقی این هنرمند بر شنونده می‌گذارد مطمئناً از جنس مختلفی نسبت به دیگر آهنگسازان سبک خود داراست:
Pathway to Surrender: 1988
Enchantment: 1991
Culture: 1993
Desires: 1994
Europa: 1995
Mystic Traveller: 1996
Eros: 1997
Dancing with the Muse: 1999
The Best of Chris Spheeris: 2000
Brio: 2001
Adagio: 2001
کریس شیوه آثارش را از میان فرهنگها، بوسیله آلات رمانتیک موسیقیایی توسعه داد. ادیسه روحی و جغرافیایی که از موسیقیش توسط کیفیتی واحد، عجیب و غریب، احساسی و جهانی الهام گرفته شده است. ۱۷ ضبط وی در بیش از یک میلیون خانه پیدا می شود و ۵۰ فیلم مستندی که صاحب امتیاز اوست در سرتاسر جهان منتشر شد. آلبوم Enchantment، بسال ۱۹۹۱ با همکاری طولانی مدت دوست خلاقش Paul Voudouris عمومیت اسپانیانی را تکان داد و بعنوان کلاسیک مدرن مصور شد.
در سال ۱۹۹۵ کریس ضبط درخشانی در یونان را آغاز کرد زمانیکه Cypriot خواننده Constantina یکی از ساخته‌هایش را ضبط می‌کرد. با قدردانی از موفیتهای وی، کریس اظهار داشت: “افتخار بزرگی بود که در جایگاهی باشم برای برگرداندن چیزی به فرهنگ غنی یونانی که به زندگی و موسیقی من الهام بخش بوده.” در سال ۱۹۹۷ به همراه کمک تهیه کننده‌اش، Robert Cory، جایزه سریال ۱۳ قسمتی Mystic Lands به کارگردانی Chip Duncan و راوی توسط بازیگری تحسین برانگیز Edward James Olmos را از آن خود کرد. در سال ۲۰۰۰ وارد دنیای جدیدی از موسیقی شد هنگامیکه Reakwon تعداد ۳ عدد از آهنگهای کریس را در ضبط آلبوم Immobilarity استفاده کرد.
در سال ۲۰۰۱ دو آلبوم جدید دیگر به نامهای Brio و Adagio را عرضه داشت. Brio اثر مشترکی با گیتاریست و دوست همراهش، Antony Mazzella بود. Adagio یک تکنوازی پیانو بود که در آن آثار قدیمی و زیبای خود تنظیم شده در گیتار را با پبانو می‌نواخت.
احساسی جدید و قابل تحسین. در نوامبر سال ۲۰۰۱ سفیرس جایزه‌ای بخاطر این آلبوم نیر دریافت نمود. وی بعنوان موسیقیدان سال برای کار Elios Society بخاطر فعالیت هنرمندانه و فرهنگیش شناخته شد.
او میگوید: “یک هنرمند نباید از ریسک کردن واهمه‌ای داشته باشد. ریسک کلیدی برای هنری بزرگ است. هنگامیکه یک هنرمند دست از ریسک کردن بر دارد همه چیز برای او تمام شده است.” با این جمله بشدت موافقم چراکه تمام بزرگانی که هنوز حرفی برای گفتن دارند، ابتدا به ساکن ریسک حرکتی را قبول کرده اند که دیگران تا قبل از آن این کار را نکرده بودند. مطمئناً آثار و موسیقی حیرت آور کریس سفیرس برای جملگی، تداعی کننده لحظه‌هایی از زندگی آنهاست. لحظه‌هایی که در آن قسمتهای تلخ و شیرین گنجانده شده است
Related posts: